ဗုဒၶ သာသနာကုိ တကယ္ခ်စ္ျမတ္ႏုိးရင္

ဗုဒၶ ရွင္ျမတ္
ေဟာထားအပ္ေသာ
ပိဋကတ္က်မ္းစာ မညီရာတုိ႔ကုိ
မ်က္ႏွာေထာက္ထား မသနားႏွင္႔
စာအား ေငြအား ျဖန္႔ေ၀အားျဖင္႔
တပါးဆယ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ဆယ္ပါး
ျပန္႔ပြားႏွံ႔စပ္
လူ႔ရပ္ေျမကုန္
၀ုိင္းအုံ ပထုတ္
ဇြဲခတ္လႈပ္၍
ေတာထုတ္ၾကကုန္ေလာ႔

ဝါက်ေလးေတြပါ

-The only bird that can fly backwards is the humming bird.
-ေနာက္ျပန္ပ်ံသန္းႏုိင္သည့္ တစ္မ်ဴိးတည္းေသာငွက္မွာ “ငွက္ပိတုန္း” ျဖစ္သည္။

-The giant squid has the largest eyes in the world.
- ကမၻာ့အၾကီးဆုံးမ်က္လုံးပိုင္ရွင္မွာ ဧရာမေရဘ၀ဲေကာင္ျဖစ္သည္။

-An ostrich’s eye is bigger than its brain.
-ငွက္ကုလားအုတ္၏ မ်က္လုံးသည္ ၄င္း၏အုံးေႏွာက္ထက္ ပို၍ၾကီးမား၏။

-A rat can survive longer without water than a camel.
ၾကြက္သည္ ကုလားအုတ္ထက္ ေရမရွိပဲ အခ်ိန္ၾကာျမွင့္စြာ အသက္ရွင္ႏုိင္သည္။

-A dolphin sleeps with one eye open.
-လင္းပိုင္သည္ မ်က္လုံးတစ္ဖက္ဖြင့္၍ အိပ္စက္သည္။

-A crocodile cannot stick its tongue out.
-မိေခ်ာင္းသည္ ၄င္း၏ လ်ွာကိုအျပင္သို႔မထုတ္ႏုိင္ပါ။

-A goldfish has a memory span of three seconds.
-ေရႊငါးတစ္ေကာင္၏ မွတ္ဥာဏ္မွာ သုံးစကၠန္႔မွ်သာၾကာရွည္သည္။

-Camels will spit if they are annoyed.
-ကုလားအုတ္မ်ားသည္ စိတ္အေႏွက္အယွက္ျပဳခံရလွ်င္ တံေတြးျဖင့္ ေထြးတက္သည္။

-Only female mosquito bites.
-ျခင္အမမ်ားသာ ကိုက္တက္သည္။

-A mammal's blood is red, an insect's blood is yellow and a lobster's blood is blue.
-ႏုိ႕တုိက္သတၱ၀ါ၏ေသေသြးသည္ အနီေရာင္၊ ပိုးမႊား၏ေသြးသည္ အ၀ါေရာင္၊ ပုဇြန္တုပ္၏ေသြးသည္ အျပာေရာင္အသီးသီးျဖစ္ၾကသည္။

-Loud, fast music makes termites chew faster.
-က်ယ္ေလာင္ျပီး ျမန္ေဆာင္ေသာဂီတသံသည္ ျခေကာင္မ်ားအား အစားအစာကို ပိုမိုလ်င္ျမန္စြာ ၀ါးစားေစသည္။

-A blue whale's tongue weights more than an elephant.
-ေ၀လငါးအျပာ၏လွ်ာသည္ ဆင္ၾကီးတစ္ေကာင္ထက္ ပို၍ ေလးသည္။

-Bats always exit a cave to the left.
-လင္းႏုိ႕မ်ား ဂူထဲမွ အျပင္သို႕ထြက္လွ်င္ ၀ဲဘက္သို႕ ပ်ံသန္းတက္ၾကသည္။

-Tigers have striped skin, not just striped fur.
-က်ားမ်ား၏သားေမြးမ်ားသာမက အေရခြံပါ အစင္းက်ားမ်ား ျဖစ္သည္။

-The heart of a giraffe weights more than 25 lb, and is 2 feet wide.
-သစ္ကုလားအုတ္၏ ႏွလုံသည္ (၂၅) ေပါင္ ေက်ာ္ေလးျပီး အက်ယ္ ႏွစ္ေပရွိသည္။

-Elephants are not afraid of mice.
-ဆင္မ်ားသည္ ၾကြက္ ကိုမေၾကာက္ပါ။

-Camels have three eyelids to protect their eyes from blown sand.
-ကႏၱာရအတြင္းရွိ သဲမွုန္မ်ားမွ ကာကြယ္ရန္ ကုလားအုတ္မ်ားတြင္ မ်က္ခြံသုံးထပ္စီရွိၾကသည္။

-Slugs have four noses.
-ပတ္က်ိတြင္ ႏွာေခါင္းေပါက္ေလးခုရွိသည္။

-Snakes are immune to their own venom.
-ေျမြမ်ားသည္ ၄င္းတို႕၏ကိုယ္ပိုင္အဆိပ္ကို ခံႏုိင္စြမ္းရွိသည္။

-The fastest bird is the peregrine falcon and can fly faster than 190 miles per hour.
-အျမန္ဆုံးပ်ံသန္းႏုိင္ေသာ ငွက္ မွာ "ပယ္ရာဂရင္းန္" လင္းယုန္ငွက္ျဖစ္ျပီး တစ္နာရီလွ်င္ မုိ္င္(၁၉၀) ႏွုန္းမက ပ်ံသန္းႏိုင္သည္။

-Mosquitoes are attached to the colour blue more than any other colour.
-ျခင္မ်ားသည္ အျခားအေရာင္မ်ားထက္ အျပာေရာင္၏ ဆြဲေဆာင္ ျခင္းကို ပုိ၍ခံရသည္။

-Cats cannot taste sweet things.
-ေၾကာင္မ်ားသည္ ခ်ဳိေသာအရသာကိုမခံစားႏုိင္ပါ။

-The largest egg is laid by the ostrich and can be 8 inches in length and 6 inches in diameter.

-ကမၻာ့အၾကီးဆုံးဥမွာ ငွက္ကလားအုတ္၏ ဥျဖစ္ျပီး၊ အလွ်ား (၈) လက္မ၊ အခ်င္း (၆) လက္မရွိသည္။

ဝန္ခံခ်က္။ ။ကၽြန္ေတာ္လဲတတ္လို႔ေရးသားထားျခင္မဟုတ္ပါ..ေလ့လာထားေသာစာအုပ္ေတြဘေလာ့ေလးေတြ
မွတဆင့္ကူးယူးေရးသား ျဖန္႕ခ်ီေပးျခင္းျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ... ေရသားတင္ဆက္သူ ဟိန္း

Grammer to writting

္သင္ခန္းစာ(၁)


Letter and Word
A, B, C, D စတဲ့အကၡရာေတြကို Letter လို ့ေခၚတယ္။ အဂၤလိပ္ အကၡရာေတြဟာ ေအာက္ပါ အတိုင္း ေလးမ်ဳိးရွိပါတယ္။
1) CAPITAL LETTERS (PRINTED FORM)
ပုံႏွိပ္စာလုံးႀကီး ဥပမာ …. A, B, C, D, E, F,G, H, I, J, K, L, M, N,O, P, Q, R, S, T, U, V, W, X, Y, Z
2) SMALL LETTERS (PRINTED FORM)
ပုံႏွိပ္စာလုံးေသး ဥပမာ …. a, b, c, d, e, f, g, h, i, j, k, l, m, n,o, p, q, r, s, t, u, v, x, y, z
3) CAPITAL LETTERS (WRITTEN FORM)
လက္ေရးစာလုံးႀကီး ဥပမာ …. A, B, C, D, E, F,G, H, I, J, K, L, M, N, O, P, Q, R, S, T, U, V, W, X, Y,Z
4) SMALL LETTERS (WRITTEN FORM)
လက္ေရးစာလုံးေသး ဥပမာ …. a, b, c, d, e, f, g, h, i, j, k, l, m, n, o, p, q, r, s, t, u, v, x, y, z

Vowels & Consonants
အဂၤလိပ္ အကၡရာေတြထဲက a e i o u ကို သရ (Vowels) လို ့ေခၚျပီး က်န္တဲ့ အကၡရာ (b c d f g h j k l m n p q r s t v w x y z) ေတြကိုေတာ့ ဗ်ည္း (Consonants) လို ေခၚတယ္။
ွ
Sentence
၀ါက်
A sentence is a group of word with complete sence. အဓိပၸါယ္္ျပည့္စုံတဲ့ စကားစုကို၀ါက်(sentence) လို ့ေခၚပါတယ္။
eg ... 1) Baby cry. 2) We eat rice.
၀ါက်အမ်ဳိးမ်ဳိး
၀ါက်ေတြဟာ အဓိကအားျဖင့္ (၄) မ်ဳိးရွိပါတယ္၊
I. Statement sentence (ေျပာသည့္၀ါက်)
1) Dogs like meat. 2) I am a programmer.
II. Interrogative Sentence (ေမးခြန္း၀ါက်)
1) Do you read newspaper? 2) Do you love me?
III. Imperative Sentence (ခိုင္းသည့္၀ါက်)
1) Open the door. 2) Get out.
IV. Exclamatory Sentence(အာေမဋိတ္ ၀ါက်)
1) What a Shame! 2) Oh ! My God.
၀ါက်၏အစိတ္အပိုင္းမ်ား
၀ါက်တိုင္းမွာ subject နဲ ့ predicate ပါသည္။
Subject ဆိုသည္မွာ ျပဳလုပ္သူကတၱား(နာမ္/နာမ္စား) ျဖစ္သည္။
eg .. 1) We use internet. 2) He Sleep.
Predicate ဆိုတာကေတာ့ subject ေနာက္ကျဖစ္ျပီး ၀ါက်၏အစိတ္အပိုင္းတခုျဖစ္ပါသည္။ ၄င္းသည္ ကတၱား အေၾကာင္း ကုိေဖာ္ျပသည္၊
ဥပမာ..Birds fly.(ငွက္ေတြ ဘာလုပ္သလဲ ...ပ်ံတယ္ေပါ့)
Farmers grows paddy.(လယ္သမားေတြကစပါးကို ဘာလုပ္သလဲ..စိုက္ပ်ဳိးတယ္) ဒီ predicate အပိုင္က ကတၱား ဘာလုပ္သည္ ဘာျဖစ္သည္ ကိုေဖာ္ျပသည္။
Predicate အပိုင္းမွာ Verb(ၾကိယာ) အျမဲပါသည္။ နားလည္လြယ္ရန္ Predicate ကို Verb အျဖင့္ခဏမွတ္ပါ။ ၀ါက်ဆိုတာဘာလဲလို႔ေမးရင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေသာ ကေလးမ်ားက Subj+Verb+Obj တဲ့ဗ်ာ။ မွန္ေတာ့မွန္ပါ့ဗ်ား ..ဒါေပမယ့္ သူေသေသခ်ာခ်ာ မသိေသးလို ့ပါ..တခ်ဳိ ့၀ါက်ေတြမွာ subject + verb နဲ႔တင္ အဓိပၸါယ္္ ျပည့္စုံပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီ Verb က Object(ကံ) မလိုတဲ့ Verb(intransitive verb) ျဖစ္ေနလိုပါ။ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကည္ပါ။ ဒီ၀ါက်ေတြမွာ Object(ကံ) မပါဘဲျပည့္စံုေနပါတယ္။ eg..Baby cry. Birds fly. He sleep.
တခါတေလက်ေတာ့ subject + verb နဲ႔တင္ ျပည့္စုံတဲ့၀ါက် မျဖစ္ဘူး။ ဒီတခါျပည္စုံတဲ့ ၀ါက် ျဖစ္ဖို ့စကားလုံး တလံုးလိုလာတယ္။ ဒီစကားလုံးဟာ Verb ေၾကာင့္လိုလာတာ။ Subject ကတၱားရဲ႔ ျပဳလုပ္ျခင္းကို ခံရတဲ့သူ၊ ခံရတဲ့ အရာ၀ထၳဳၿဖစ္တယ္။အဲဒီ ခံရတဲ့သူ၊ ခံရတဲ့ အရာ၀ထၳဳကို Object လို ့ ေခၚတယ္။
eg...A cow gives ဘာကိုေပးတာလဲ ( မျပည့္စုံတဲ ့၀ါက်)
A cow gives milk. ႏြားကႏုိ ့ကိုေပးသည္ (ျပည့္စုတဲ့၀ါက်ေပါ့)
ထပ္ေလ့လာၾကည့္ပါ
1) I love my mother. 2) We love our country.

သင္ခန္းစာ(၂)



Words

အဓိပၸါယ္္ရွိတဲ့ အကၡရာအစုကို word (စကားလုံး) လို ့ေခၚတယ္။

ဥပမာ ... go = သြားသည္ dog = ေခြး book = စာအုပ္ eat = စားသည္ cat = ေၾကာင္

Word-Class (စကားလုံး အမ်ဳိးအစား)

အဂၤလိပ္စကားလံုးေတြဟာ အဓိကအားျဖင့္ ေအာက္ပါအတိုင္း (၈) မ်ဳိးရွိပါတယ္။ The Eight Parts of Speech လို ့ေခၚတယ္။

1) Noun .. (n) နာမ္ / အမည္

ဥပမာ........... man, woman, boy, girl, dog, cat, car စတဲ့စကားလုံးမ်ဳိး။

2) Pronoun..(pron) နာမ္စား / (Noun အစားအသုံးျပဳတဲ့စကားလုံး)

ဥပမာ........... I, we, you, he, she, it, they စတဲ့စကားလုံးမ်ဳိး။

3) Adjective...(adj) နာမ၀ိေသသန /( Noun ကိုအထူးျပဳေပးတဲ့စကားလုံး)

ဥပမာ........... good, bad, fat, thin စတဲ့ (ေသာ) ပါေသာ စကားလုံးမ်ဳိး။

4) Verb......(v) ႀကိယာ (လုပ္ေၾကာင္း၊ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ရွိေၾကာင္းျပတဲ့ စကားလုံး)

ဥပမာ........... go, come, eat, have စတဲ့(သည္) ပါေသာ စကားလုံးမ်ဳိး။

5) Adverb...(adv) ႀကိယာ၀ိေသသန / ( Verb ကိုအထူးျပဳေပးတဲ့စကားလုံး)

ဥပမာ........... slowly, quickly, carefully, good, beautiful စတဲ့ (စြာ) ပါေသာစကားလုံးမ်ဳိး။

6) Preposition..(pre) ေနရာျပစကားလုံး

ဥပမာ........... in, on, at, to, from စတဲ့စကားလုံးမ်ဳိး။

7) Conjunction..(conj) ဆက္သြယ္ေပးတဲ့စကား

ဥပမာ........... and, but, or, because စတဲ့ စကားလုံးမ်ဳိး။

8. Interjection...(interj) အာေမဋိတ္ စကားလုံး

ဥပမာ...........

Is that so?! Oh, unexpected!

Surprising! Extraordinary!

How wonderful! O, what a surprise!

Oh, I see! Ah, poor fellow!

Oh, that's great! Hear, Hear! () Dear, Dear!

၄င္းတို႔ကိုေနာက္အခန္းမ်ားတြင္ အေသးစိတ္ေဖာ္ျပသြားမည္။

Content Words and Structure Word

ေခတ္သစ္ Grammar ဆရာေတြကေတာ့ အဂၤလိပ္စကားလုံးေတြကို ႏွစ္မ်ဳိးသာ ခြဲျခားထားတယ္။ ၄င္းတို႔မွာ Content word ႏွင့္ Structure word တို ့ပါပဲ။


Content Word

Content Word ဆုိတာ တစ္လုံးဆီမွာ အဓိပၸါယ္္ ထင္ထင္ရွားရွားရွိတဲ့ စကားလုံးမ်ဳိးေတြျဖစ္တယ္။

1. Noun

2. Verb

3. Adjective နဲ႔

4. Adverb... ေတြဟာ အမ်ားအားျဖင့္Content word ေတြျဖစ္တယ္။

Structure Word

တစ္လုံးဆီမွာ အဓိပၸါယ္္ ထင္ထင္ရွားရွားမရွိလွပဲ ၀ါက်ဖြဲ ့စည္းရာမွသာ သုံးရတဲ့ စကားလုံးမ်ဳိးကိုေတာ့ structure word (ဖြဲ ႔စည္းမွုစကားလုံး)လို႔ေခၚတယ္။

1. Pronoun အမ်ဳိးမ်ဳိး

2 .Preposition

3. Conjunction

4. Article

5. Helping Verb.....စတဲ့စကားလုံးေတြဟာ ့ structure word ေတြျဖစ္တယ္။



သင္ခန္းစာ(၃)


Phrase & Clause

Phrase

အဓိပၸါယ္္ မျပည့္စုံ ေသးတဲ့ စကားစုကို Phrase လို႔ေခၚတယ္။

ဥပမာ… 1. In the east = အေရွ့ဘက္တြင္
2. on the table = စားပြဲေပၚမွာ
3. at the door = တံခါး၀တြင္
4. under the tree= သစ္ပင္ေအာက္မွာ
5. behind the wall = နံရံေနာက္တြင္

Phrase မွာ Subject တို႕ Verb (Predicate) တို႕ပါေလ့မရွိ။

Phrase = Preposition (adj) N

Preposition ဆိုတာ ေရွ့ေဆာင္ပုဒ္၊ Pre- ေရွ့မွာ၊ Position- တည္ေနရာ ဒါေၾကာင့္ နာမ္/နာမ္စား ေရွ့မွာထားသုံးတဲ့စကားလုံးလို႔ အဓိပၸါယ္္ရပါတယ္။ ဦးစီးပုဒ္၊ ၀ိဘတ္ ဆိုျပီးအမ်ဳိးမ်ဳိး လို႔လည္းဆိုၾကပါေသးတယ္။ ေရွ့ေဆာင္ပုဒ္ဆိုတာ နာမ္/နာမ္စား တခုရဲ.ေရွ့မွာထားသံုးရတယ့္စကာလုံးေပါ့..ဘာေၾကာင့္ထားရလဲဆိုရင္ အဲဒီ နာမ္/နာမ္စား နဲ႕ အျခား နာမ္/နာမ္စားတို႔ရဲ့ဆက္သြယ္ပုံကိုေဖာ္ျပေပးဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။

Eg..in, on, at, of, for, by, with, near, to, from, etc
ဥပမာ… 1. My mother is in the kitchen.
2. Fruits are on the table.
3. My father is not at home.

Noun phrase မွာေတာ့ Gerund (V+ing style) နဲ႔ to infinitive ဆုိျပီးရွိပါတယ္…

Eg.. I like playing the guitar. (gerund)
I want to drink a cup of coffee.

Clause

Subject တုိ႕ Verb (Predicate) တုိ႕ ပါေပမဲ့ အဓိပၸါယ္္ မျပည့္စုံေသးတဲ့ စကားစုကို Clasue လို ့ေခၚတယ္။အမွီ၀ါက်လို႔ ေခၚႏုိင္တယ္။

Clause = Conjunction + Subject + Predicate
= Conjunction + Predicate

ဥပမာ…. 1. [the man] who kill the tiger က်ား ကိုသတ္ေသာ (သူ)
2. [the cat] which likes milk ႏြားႏုိ႔ၾကိဳက္ေသာ (ေၾကာင္)
3. that they will come သူတို႕လာမယ္ဆိုတာ
4. because he works hard သူၾကိဳးစားေသာေၾကာင့္
5. if you work hard မင္းၾကိဳးစားရင္

Conjunction ; စကားဆက္ဆိုတာ ဆက္သြယ္ေပးတဲ့ စကားလုံးပဲ။ စကားလုံးတစ္လုံးကို အျခားစကားလုံး တစ္လုံးနဲ႔၊ ၀ါက်တစ္ခုကို အျခား၀ါက်တစ္ခုနဲ႕ ဆက္သြယ္ေပးတယ္။
A conjunction is a joining word. It joins one word to another word or one sentence to another sentence.
Eg.. and, or , because, if, after, but, etc.

ဥပမာ.. 1. Boys and girls sing together.
2. Give me a fountain- pan or a ball-pen.
3. He is poor, but he is honest.
4. Moe Moe is absent because she is ill.
5. If you want to succeed you must work hard.

ဒီထက္ပိုေျပာရရင္… Sentence is group of words …. အဓိပၸါယ္္ ျပည့္စုံ… Subj and verb ပါ

Phrase is group of words …. အဓိပၸါယ္္ မျပည့္စုံ…. Subj and verb မပါ

Clause is group of words .… အဓိပၸါယ္္ မျပည့္စုံ… Subj and verb ပါ

ဒီ၀ါက်ေလးကိုၾကည္႔ရင္ရွင္းသြားမွာပါ…
She was reading a story when her mother come into the room .(sentence)
when her mother come into the room(clause)
come into the room(phrase)..


သင္ခန္းစာ(၄)

Noun (နာမ္)

သက္ရွိသက္မဲ့ ျဒပ္ရွိျဒပ္မဲ့တုိ႔၏ အမည္ဟူသမွ်ကို Noun (နာမ္) လို႔ေခၚတယ္။

ဥပမာ … man, woman, boy, girl, dog, cat, car စတဲ့စကားလုံးမ်ဳိး…..

နာမ္ဆိုတာ အမည္ေပးတဲ့စကားလုံးျဖစ္ပါတယ္။ ပုဂၢိဳလ္မ်ာ၊ တိရစာၦန္မ်ား၊ ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ ေနရာမ်ားရဲ႕ အမည္မ်ားကို နာမ္မ်ားကို နာမ္မ်ားလို႕ေခၚတယ္။


Nouns အမ်ဳိိးမ်ဳိး

ေရွး Grammar ဆရာမ်ားက Noun ေတြကို အမ်ဳိးမ်ဳိး ခြဲထားတယ္။ အေရးၾကီးတဲ့ Noun ေတြကေတာ့……..

1. Proper Noun (ဧက၀ိဓနာမ္) / (ကိုယ္ပိုင္နာမ္)

2. Common Noun (အမ်ားဆိုင္နာမ္)

3. Collective Noun (သမူဟနာမ္) / (အစုျပနာမ္) နဲ႔

4. Abstract Noun (စိတၱဇနာမ္)……တို႔ပါပဲ။

ေခတ္သစ္ Grammar ဆရာေတြကေတာ့ Noun ကို(၂)မ်ဳိးသာခြဲထားပါတယ္။

Countable (ေရတြက္လို႔ရတဲ့ နာမ္) & Uncountable (ေရတြက္လို႔မရတဲ့နာမ္) တုိ႔ပါပဲ။


၁။ Proper Noun (ဧက၀ိဓနာမ္) / (ကိုယ္ပိုင္နာမ္) :ဆုိတာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ထဲနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္အမည္ျဖစ္တယ္။တစ္ဦး၊ တစ္ေယာက္ တစ္ခုအတြက္ သီးျခားမွည့္ေခၚထားေသာ အမည္ကို (Proper Noun <ဧက=တစ္ဦး> ၀ိဓ=နာမ္)ဟုေခၚသည္။

လူအမည္ eg.. ,Thar Gyee, , Thi Hla, Ye’ Paing , Daw Aye , U Tun, Mr./Mrs. Smith

တိရစာၦန္အမည္ eg.. ,Aung Net, Kyar Bo

အရပ္ေဒသ - ျပည္နယ္၊ တုိင္း၊ ႏုိင္ငံ၊ လူမ်ဳိး အမည္မ်ား

Mon State Kayin

Yangon Division Japanese

Myanmar Indian



ျမစ္၊ ေခ်ာင္း၊ အင္းအို္င၊္ သမုဒၵရာ တို႕ရဲ႕အမည္ေတြဟာ The Ayeyarwaddy, The Pacific, The Red Sea , The Suez Canal

သေဘၤာ၊ ရုပ္ရွင္ရုံ၊ သတင္းစာ စသည္တို႕၏ အမည္မ်ား The President, The Pa Pa Win, The city hall, The New Light of Myanmar, The

Kyemon, The people magazine ေတြရဲ႕ အမည္ေတြဟာ proper noun ေတြျဖစ္တယ္။


မွတ္ခ်က္။ Proper Noun ကို Capital Letter(စာလုံးၾကီး) နဲ႕အျမဲေရးစေရး တယ္ Yangon (/) yangon(x)

ကိုယ္ပို္င္အမည္ေတြရဲ႕ေရွ့မွာ A, An, The ေရးရန္မလို A U Aung (x) U Aung (/)


၂။ Common Noun (အမ်ားဆိုင္နာမ္): တစ္စုံတစ္ယာက္နဲ႕သာမက အမ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္တဲ့ အမည္မ်ားကို အမ်ားဆိုင္နာမ္(Common Noun)

မ်ားလို႕ေခၚ အမ်ားႏွင့္ဆိုင္တဲ့ အမည္ေတြျဖစ္တယ္။

အမ်ားႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္၊ သတၱ၀ါ အရာ၀ထၳဳတို႕၏ အမည္မ်ားကို အမ်ားဆိုင္နာမ္ဟုေခၚသည္။



ဥပမာ…, man (လူဟူသမွ် Man လို ့ေခၚႏုိင္၊ လူတိုင္းႏွင့္သက္ဆိုင္တဲ့ အမည္)

dog (ေခြးဟူသမွ်ကို dog လုိ႔ေခၚႏုိင္တယ္ ေခြးတိုင္းကိုေခၚရန္ေပးထားတဲ့အမည္)

table (စားပြဲတိုင္းကိုေခၚႏုိင္တဲ့အမည္)

twon (ျမဳိ႕ဟူသမွ်ကို လို႕ေခၚႏုိင္တယ္)

habour (ဆိပ္ကမ္းဟူသမွ်ကို လို႕ေခၚႏုိင္တယ္)

river / sea (ျမစ္ သမုဒၵရာ တုိင္းႏွင့္သက္ဆိုင္တဲ့အမည္)

မွတ္ခ်က္။ ။ တခ်ဳိ႕ Proper Noun ကို Common Noun အျဖစ္ေျပာင္းသုံးလို႕ရတယ္၊

ဥပမာ.. U Pon Nya is often called the Shakspaer of Myanmar.


ဦးပုညကို ျမန္မာ့ရွိတ္စပီးယားလို႕ေခၚေလ့ရွိသည္။ (ဦးပုည သည္ ရွိတ္စပီးယား ေလာက္ ေတာ္တဲ့ျမန္မာျပဇာတ္ေရးဆရာၾကီး ျဖစ္တယ္လို႕ ဆိုလိုပါတယ္၊)

ဒီေနရာ မွာShakespear ကို လူအမည္အေနနဲ႕မဟုတ္ဘဲ ျပဇာတ္ေရးဆရာၾကီးအျဖင့္ႏွင့္သာ သုံးထားတာျဖစ္တယ္။) ဒါေၾကာင့္ Shakespear ဟာ

Proper Noun မဟုတ္ေတာ့ဘဲ Common Noun ျဖစ္သြားတယ္။


၃။ Collective Noun (သမူဟနာမ္) / (အစုျပနာမ္):အစုအေ၀းေတြရဲ႕ အမည္ကို Collective Noun လို႕ေခၚတယ္။ သေဘာခ်င္းတူတဲ့

သက္ရွိသတၱ၀ါ သို႕မဟုတ္ သက္မဲ့ပစၥည္းတို႕ရဲ႕ အစုအေပါင္းကိုေဖာ္ျပတဲ့ အမည္မ်ားကို သမူဟနာမ္ / အစုျပနာမ္လို႕ေခၚတယ္။

eg.,Committee, Jury(တရားသူၾကီးအဖြဲ႕), army, fleet(စစ္ေရယာဥ္အုပ္စု), crowd, flock(သိုးအုပ္), herd(ႏြားအုပ္), class, term, navy, pair,

family, a group of young men, a flock of sheep, a herd of cattle, a hive of bees.


၄။Material Noun (ဒဗၼနာမ္): တစ္ခု၊ ႏွစ္ခုရယ္လို႕ပိုင္းျခားလို႕မရတဲ့ ေရ၊ ေလ၊ ေျမ၊ သတၱဳ၊ သစ္သား တုိ႕လိုအေျခခံ ပစၥည္းမ်ားကို

material noun လို႕ေခၚပါတယ္။

eg., water, air, earth, mud, sand, wood, chalk, cotton, leather, plastic, metal, gold, silver, rice, wheat, bread, sugar, salt,

meat, beef, pork, mutton, curry, oil, milk, tea, coffee

ယခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ common noun ထဲမွာပဲေပါင္းထည့္ေလ့ရွိပါတယ္။


Abstract Noun (စိတၱဇနာမ္) း အေကာင္အထည္မရွိ၊ ကိုင္ၾကည့္လို႕လည္းမရ၊ စိ္တ္ထဲကသာ မွန္းဆသိရွိႏုိင္တဲ့ Noun မ်ဳိးကို Abstract Noun

လို႕ေခၚတယ္။ ျဒပ္မရွိ၊ ကိုင္တြယ္စမ္သပ္၍ လည္းမရ ျမင္လည္းမျမင္ႏုိင္ စိတ္ျဖင့္သာေတြးေတာႏုိင္တဲ့နာမ္။

Eg ....kindness, beauty, honesty, bravery, obedience, wisdom, victory, innocence, happiness, sorrow, laziness, pleasure,

leisure, friendship, childhood, manhood, hardness, softness,love, anger, greed, heat, light, length, height

မွတ္ခ်က္။ ။ ျမန္မာလိုအမ်ားအားျဖင့္ “ျခင္း” တုိ႕ “မွဳ” တို႕နဲ႕အဆုံးသတ္တက္တဲ့ Noun မ်ဳိးကို Abstract Noun လို႕ေခၚေလ့ရွိတယ္။


Countable & Uncountable Nouns


1. Countable Noun – Common Noun, Collective Noun

2. Uncountable Noun _Proper Noun, Material Noun, Abstract Noun

တစ္ခု၊ ႏွစ္ခု သုံးခုရယ္လုိ႕ ေရတြက္ႏုိင္တဲ့နာမ္ေတြက တစ္ခုစိသီျခားရွိတဲ့နာမ္ေတြပါပဲ။

ဥပမာ .... one dog, two dogs, three dogs

one book, two books, three books

two flock of birds , three yoke of oxen, five pairs of slipper ..စသည္ Common Noun, Collective Noun

တို႔ကိုေရတြက္လို႔ရတယ္ဆိုတာ ထင္ရွားတယ္။


Proper Noun, Material Noun & Abstract Noun တို႔ကို ေရတြက္လို႕မရဘူးဆိုတာ လည္းထင္ရွားပါတယ္..ဒီမွာၾကည့္လိုက္ေနာ္…

ဥပမာ…Myanmar ႏုိင္ငံဆိုတာ ကမၻာမွာတစ္ခုတည္းရွိတယ္။ ႏွစ္ခု သုံးခုရယ္လို႔ ေရတြက္လို႔မရဘူးဆိုတာက ထင္ရွားပါတယ္..Mount Everest ဧ၀ရက္ေတာင္..

Water ဆိုတာနည္းနည္းယူလည္းေရ မ်ားမ်ားယူလည္းေရပါပဲ..ေရတစ္ခု ေရႏွစ္ခုလို႕ေရတြက္လို႔မွမရတာ။ milk, coffee, wood, paper, silver စသည္ေပါ့…

Sorrow ၀မ္းနည္းခ်င္း တူတူပဲေပါ့….ရေလာက္မယ္လို႕ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္..

မွတ္ခ်က္။ ။ Uncountable မွာ အမ်ား (Plural) ပုံစံမရွိပါ။



သင္ခန္းစာ (၅)

Case and Number
Case
Nouns (နာမ္)ေတြကို ၀ါက်ထဲမွာ သုံးတဲ့ေနရာအလိုက္ အမ်ဳိးအစားခြဲျခားတာကို case လို႕ေခၚတယ္။ Case အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိပါတယ္…အေရးၾကီးဆုံကေတာ့
Nominative Case (Subject အေနနဲ ႔သုံးထားတဲ့ Noun)
ဥပမာ..Mg Mg is clever. Khin Khin is beautiful.

Objective Case (Object အေနနဲ ႔သုံးထားတဲ့ Noun )
ဥပမာ..I love my mother. We admire Khin Khin.

Possessive Case (ပိုင္ဆိုင္ေၾကာင္းျပတဲ့ Nouns ကို Possessive Case)
ဥပမာ..Mg Mg’s father is very rich. Khin Khin’s eyes are bright.

မွတ္ခ်က္။ ။ Possessive case အေနနဲ႔ သုံးတဲ့ အခါ သက္ဆိုင္ရာ Noun ရဲ႕ ေနာက္မွာ (’s)ထည့္ေပးရတယ္။

eg.., 1. dog’s tail 2.bird’s wings
‘s’ ႏွင့္ဆုံးတဲ့အမ်ား (Plural Noun) ေတြကို possessive case သုံးရင္ေတာ့ ( ’ ) ပဲထည့္ရမယ္။ s မလိုပါ..

eg..,1. the dogs’ tails 2. Birds’ wings
သက္မဲ့ေတြရဲ႕ေနာက္မွာ(’s) မထည့္ရ။ ေရွ့မွာof ထည့္ေပးရတယ္။

eg.., 1 The house’s windows (x) The window of the house (/)




Number (ဆိုတာ အေရအတြက္ျဖစ္တယ္၊ Nouns ေတြမွာ Number (၂)မ်ဳိးရွိပါတယ္။)

Singular Number Plural Number
(တစ္ခု၊ တစ္ေယာက္) ႏွင့္ (အမ်ား) တို႔ပါ။
Singular ကို Plural ျဖစ္ေအာင္ေျပာင္းခ်င္လွ်င္…

၁။ s ေပါင္းထည့္ေပးပါ။ eg.., boy to boys, book to books, desk to desks, house to houses, river to rivers စသည္ျဖင့္..

၂။ s ,sh, ch ႏွင့္ x တုိ႕နဲ႕ ဆုံးတဲ့ စကားလုံေတြရဲ႕ေနာက္မွာေတာ့ es ကိုေပါင္းေပးပါ..
brush brushes, box boxes, ,
class classes , gas gasses,

fox foxes, tax taxes,
watch watches, branch branches,

ဝန္ခံခ်က္။ ။ကၽြန္ေတာ္လဲတတ္လို႔ေရးသားထားျခင္မဟုတ္ပါ..ေလ့လာထားေသာစာအုပ္ေတြဘေလာ့ေလးေတြ
မွတဆင့္ကူးယူးေရးသား ျဖန္႕ခ်ီေပးျခင္းျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ... ေရသားတင္ဆက္သူ ဟိန္း

အမွန္ေတြးျခင္း

သမၼာသကၤပၸ(သမၼာ- မွန္ကန္စြာ၊ သကၤပၸ- ၾကံစည္ျခင္း၊ ေတြးေတာျခင္း) ျဖစ္ပါ သည္။ အမွန္ကိုေတြးေတာႏိုင္ဘို႔ အမွန္ကိုဦးစြာျမင္ဘို႔ လိုအပ္ပါ၏။ တဖန္ အမွန္ ျမင္ဘို႔လည္း အမွန္ကိုေတြးဘို႔ လိုအပ္မည္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသို႔ အျပန္အလွန္ အက်ိဳးျပဳေနေသာသေဘာသည္ပင္လွ်င္ တရားသေဘာနိယာမျဖစ္၏။ အမွန္ကို အျမင့္ဆံုးအေနျဖင့္ ေတြးေတာရမွာကေတာ႔ ႐ုပ္တရား၊ နာမ္တရားတို႔၏ ျဖစ္သ ေဘာ၊ ပ်က္သေဘာတို႔ကို ေတြးေတာျခင္းႏွင့္ သစၥာေလးပါးတရားတို႔ကိုသာ အမွန္ အားျဖင့္ ေတြးေတာေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။

လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊ တိရစၧာန္စသျဖင့္ ပညတ္ထားေသာ အမည္နာမတို႔ကို ျဖဳတ္လိုက္ လွ်င္ အားလံုးသည္ သံုးဆယ္႔တစ္ဘံုသား သတၱ၀ါတို႔ပင္ ျဖစ္ၾကပါသည္။ အဆင့္ အတန္းဟူေသာ ခြဲျခားဆက္ဆံတတ္သည့္သေဘာသည္ မာနကိေလသာ၏ ျခယ္ လွယ္မႈပင္ျဖစ္၏။ လူလူခ်င္းစာနာေထာက္ထားတတ္႐ံုသာမက တိရစၧာန္ေလးေတြ ကိုလည္း စာနာေထာက္ထားတတ္ရပါမည္။ မိမိ၏ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားအတြက္ သူတစ္ပါးတို႔၏ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားကို ဖ်က္စီးဘို႔ ၾကံစည္ေနျခင္းသည္ မေလ်ာ္ကန္မသင့္ျမတ္လွေသာ အေတြးပင္ျဖစ္၏။ မိမိ၏ က်န္းမာေရးအတြက္ ယင္ေကာင္ေလးေတြ၊ ျခင္ေလးေတြကို သတ္ဘို႔ၾကံစည္ျခင္းသည္ မစာနာ မေထာက္ထားေသာ ၾကံစည္မႈပင္ျဖစ္၏။ အားလံုးသည္ပင္လွ်င္ သတၱ၀ါတို႔ မဟုတ္ၾကပါေလာ။ ဤမွ် ရွည္လ်ားလွေသာ သံသရာ၌ မိမိသည္ပင္လွ်င္ ျခင္၊ ယင္တို႔ျဖစ္ခဲ႔ဖူးေလျပီ။ မိမိႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္စပ္ဘူးခဲ႔ေသာသူမရွိခဲ႔ဟူ၍ ျမတ္စြာ ဘုရားေဟာၾကားခဲ႔ပါသည္။ တစ္ခါတုန္းက ျမတ္စြာဘုရားသည္ အရွင္အာနႏၵာ ဆြမ္းစားေနစဥ္ သံုးေဆာင္ေနဆဲျဖစ္ေသာ ငါးဟင္းမွာ တခ်ိန္က သားေတာ္စပ္ဖူးခဲ႔ေၾကာင္း တန္ခိုးေတာ္ျဖင့္ ျပသလိုက္ရာ ဆြမ္းမစား၀ံ႔ဘဲ ျဖစ္ခဲ႔ဖူးေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ နိဗၺာန္မရေသးေသာ သတၱ၀ါအားလံုးသည္ သံသရာ ခရီးသည္မ်ားျဖစ္ၾကရာ အခ်င္းခ်င္း စာနာသင့္လွေပသည္။

ေပးကမ္းလွဴဒါန္းျခင္းအမႈသည္ အခ်င္းခ်င္း႐ိုင္းပင္းျခင္း၊ ေကာင္းမႈျပဳျခင္းပင္ျဖစ္ပါ သည္။ မိမိရထားေသာ အခြင့္အေရး၊ လာဘ္လာဘ၊ ဥစ ၥာပစၥည္းတို႔အား သူတစ္ပါး တို႔ႏွင့္ မွ်ေ၀စားသံုးျခင္းသည္ မွန္ေသာေတြးျခင္းမွလာေသာ ေကာင္းေသာအလုပ္ ျဖစ္၏။ မိမိပိုင္ဆိုင္ထားေသာ အရာအားလံုးတို႔သည္ ေသလွ်င္ထားခဲ႔ရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ နိဗၺာန္ကိုအလိုရွိေသာဆႏၵျဖင့္ ကိုယ္႔မွာရွိေသာ အသိပညာ ဗဟုသုတ၊ အခြင့္အေရး၊ လာဘ္လာဘတို႔ကို ကိုယ္ခ်ည္းသံုးေဆာင္မေနပဲ သူတစ္ပါးတို႔အားလည္း ေ၀မွ်သံုးေဆာင္ျခင္းျဖင့္ မိမိ၌ပါရမီကုသိုလ္အထူးတို႔ ပါသြားမည္ျဖစ္ေပသည္။ ေရတစ္ခြက္ေပးလွဴသည္ျဖစ္ေစ ထိုဒါနေကာင္းမႈသည္ နိဗၺာန္၏ အေထာက္အပံ႔ျဖစ္ေအာင္ နိဗၺာန္သို႔ ရည္မွန္း၍သာ ေပးလွဴၾကပါေလ။

သူတစ္ပါးတို႔ ဆင္းရဲေၾကာင္းကိုသာ ေတြးေတာေနျခင္းသည္ မ်က္ေမွာက္ကာလ မိမိမွာပူေလာင္ေနရသလို သူတစ္ပါးတို႔အတြက္လည္း အက်ိဳးရွိလာစရာ အေၾကာင္းမရွိေပ။ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ႐ံႈ႕ခ်ျခင္း၊ ကဲ႔ရဲ႕ျခင္း၊ အျပစ္တင္ ျခင္း၊ အထင္ေသးျခင္းတို႔ျဖင့္ေနေနၾကလွ်င္ ယခုဘ၀အဘယ္သို႔အက်ိဳးရွိအံ႔နည္း။ သံသရာမွာျဖစ္ေပၚလာမည့္ ဆင္းရဲျခင္းအေၾကာင္းသာလွ်င္ ျဖစ္ေနေပမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတစ္ပါးတို႔ခ်မ္းသာေၾကာင္းကိုသာ အစဥ္ေတြးေတာေနျပီး မိမိ ကိုယ္တိုင္လည္း ခ်မ္းသာစြာေနႏိုင္ေအာင္ က်င့္ၾကံသင့္လွေပသည္။

ဧကာယေနာဟူေသာ တစ္ခုတည္းေသာ မေသရာလမ္း မဂၢင္ရွစ္ပါးတရားေတာ္ ျမတ္ၾကီးကို ျမတ္ဗုဒၶသည္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ႔ေလျပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုလို မဂၢင္ရွစ္ ပါးတရားေတာ္ျမတ္ၾကီးႏွင့္ ၾကံဳၾကိဳက္ေနပါေသာ္လည္း မက်င့္ၾကံမပြားမ်ားပဲေနေန ၾကလွ်င္ျဖင့္ မိမိအတြက္ ေပၚေပါက္လာေသာလမ္းမဟုတ္ပဲ ျဖစ္ေနေပမည္။ “ရန္သူ၀ိုင္းထား၊ ထိုေယာက်္ားကား၊ လမ္းေပါက္သာလ်က္၊ ေျပးမထြက္၊ လမ္းတြက္မဟုတ္ေခ်။” ဆိုသည့္ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ၏ အဆံုးအမကဲ႔သို႔ ျဖစ္ေနေပမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လမ္းသြားခ်င္းပက္ပင္းၾကံဳေနတုန္း ငါၾကံတာမွအမွန္၊ ငါေျပာတာမွ သေဘာမိ၊ ငါလုပ္တာမွ အဟုတ္ဟူ၍လည္း အခ်င္းခ်င္းအျငင္းပြားမေနၾကေတာ႔ဘဲ မိမိ၌ရွိေသာ ကိလသာတရားတို႔ျငိမ္းေအာင္ မဂၢင္ေဖာင္ၾကီးအျမန္စီး ခရီးႏွင္သင့္လွေပျပီ။

မိမိ၏ ေကာင္းမွန္ေသာၾကံစည္မႈ၊ ေျပာဆိုမႈ၊ ျပဳက်င့္မႈတို႔ျဖင့္ အတူေနမ်ားဂုဏ္ျမင့္ ေအာင္ ေဆာင္ရြက္သင့္ၾကပါသည္။ ထိုသို႔ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖင့္ မိမိ၏ဂုဏ္တို႔လည္း ျမင့္မားလာမည္ျဖစ္ျပီး ထိုထိုေကာင္းမႈတရားတို႔ကို ျပန္လည္၍ ေအာင္းေမ႔လိုက္ တိုင္းလည္း ျပန္လည္၀မ္းေျမာက္ေနရေပမည္။ လူ႔ဘ၀ျဖစ္ရ သမုဒၵရာေရတစ္ပြက္ မွ်သာမို႔ ထာ၀ရခ်မ္းသာ မေသရာလမ္းကို အျမန္သာေလွ်ာက္လွမ္းၾကပါကုန္။

စာဖတ္သူတို႔အားလံုး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုႏိုင္ၾကပါေစ။

အမွန္ျမင္ျခင္း

အမွန္ျမင္ျခင္း

" />

ဇာတိ၏အဆံုး၊ ဒုကၡ၏အဆံုးကို ျမင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ တစ္ခု တည္းေသာမဂ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ႔ေလျပီ။ မဂ္ဆိုရာ၌ လမ္းကိုဆိုလိုျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုလမ္းကား မေသရာလမ္းပင္ျဖစ္၏။ သံသရာအဆက္မျပတ္ အဖန္ဖန္ ေသပြဲ၀င္ရျခင္းဟူသည့္ အၾကီမားဆံုးေသာ ဒုကၡၾကီးကို ျမတ္ဗုဒၶသည္ ျဖတ္ ေတာက္ခဲ႔ေလျပီ။ ကိုယ္တိုင္သိျမင္ျပီးေသာ ေအးခ်မ္းရာ နိဗၺာန္ဆီသို႔ သြားေရာက္ ႏိုင္ေသာလမ္းကိုလည္း သတၱ၀ါတို႔အား ေဟာၾကား ေတာ္မူခဲ႔ပါသည္။ သံသရာ စက္ရဟတ္ကို ျဖတ္ေတာက္ျပီးခဲ႔ေသာ ျမတ္ဗုဒၶသည္ ျငိမ္းခ်မ္းေတာ္မူခဲ႔ေလျပီ။

သံသရာဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း။ “ေမြးဖြားျခင္း- ဇာတိ၊ အိုမင္းရင့္ေရာ္ျခင္း- ဇရာ၊ ေဖာက္ျပန္ျခင္း- ဗ်ာတိ၊ ပ်က္စီးခ်ဳပ္ေပ်ာက္ျခင္း- မရဏ” တို႔ အဆက္မျပတ္ ျဖစ္ျခင္း ပ်က္ျခင္းသေဘာကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုဆင္းရဲတို႔၏အဆံုးကို ျမင္ေတာ္မူျပီးခဲ႔ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မဂၢင္ရွစ္ပါးက်င့္စဥ္တရားတို႔ကို ေဟာျပ ဆံုးမေတာ္မူခဲ႔ပါသည္။ ဤဆံုးမေတာ္မူခဲ႔ေသာ မဂၢင္ရွစ္ပါးတရားေတာ္ၾကီးသည္ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ တရားေတာ္ၾကီးျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ လိုက္နာက်င့္ၾကံၾကသူတို႔ အဖို႔ အင္မတန္အက်ိဳးၾကီးမားလွေသာ တရားေတာ္ၾကီးပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုမဂၢင္ရွစ္ ပါး က်င့္စဥ္တရားတို႔မွာ-
(၁) သမၼာဒိ႒ိ = မွန္ေသာအျမင္ရွိျခင္း။ (ပညာမဂၢင္)
(၂) သမၼာသကၤပၸ = မွန္ေသာၾကံစည္ေတြးေတာျခင္း။ (ပညာမဂၢင္)
(၃) သမၼာ၀ါစာ = မွန္ေသာေျပာဆိုျခင္း။ (သီလမဂၢင္)
(၄) သမၼာကမၼႏၲ = မွန္ေသာျပဳလုပ္ျခင္း။ (သီလမဂၢင္)
(၅) သမၼာအာဇီ၀ = မွန္ေသာအသက္ေမြးျခင္း။ (သီလမဂၢင္)
(၆) သမၼာ၀ါယမ = မွန္ေသာ၀ီရိယရွိျခင္း၊ အားထုတ္ျခင္း။ (သမာဓိမဂၢင္)
(၇) သမၼာသတိ = မွန္ေသာသတိရွိျခင္း။ (သမာဓိမဂၢင္)
(၈) သမၼာသမာဓိ = မွန္ေသာတည္ၾကည္ျခင္း။ (သမာဓိမဂၢင္) တို႔ ျဖစ္ၾကပါသည္။

သမၼာဒိ႒ိ (သမၼာ- မွန္ကန္စြာ၊ ဒိ႒ိ- ျမင္ျခင္း ၊ အယူရွိျခင္း) ျဖစ္ပါသည္။ အမွန္ဆံုး ေသာ အျမင္ကေတာ႔ သစၥာေလးပါးျမင္ျခင္းကို ဆိုလိုပါသည္။ ခႏၶာႏွင့္နိဗၺာန္ အလြန္ေ၀းကြာစြာရွိေနသည္ မဟုတ္ပါေပ။ နိဗၺာန္ႏွင့္ ခႏၶာတို႔သည္ တစ္ဆက္ တည္းရွိသည္ဟု ျမတ္ဗုဒၶမိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ႔ပါသည္။ အဘယ္႔ေၾကာင့္ ေ၀းသည္ဟု ထင္ေနရသနည္း။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟစေသာ ကိေလသာေရအလွ်င္တို႔ ဖံုးလႊမ္းေနျခင္းေၾကာင့္ ေ၀းေနရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ နိဗၺာန္သည္ တစ္ဘက္ကမ္း၊ ခႏၶာကို က်န္တစ္ဘက္ကမ္းဟုဆိုလွ်င္ ၾကား၌ရွိေသာ ေရအလွ်င္ တို႔ ဖံုးလႊမ္းထားျခင္းေၾကာင့္ ကမ္းႏွစ္ခု တစ္ဆက္တည္းရွိေနမွန္း မသိရေလာက္ ေအာင္ ေ၀းကြာသည္ဟု ထင္ေနရျခင္းပင္ျဖစ္၏။ ထိုေရတို႔ကို ဖယ္ထုတ္လိုက္ လွ်င္ တစ္ဆက္တည္းရွိမွန္း ျမင္ႏိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။

သစၥာေလးပါးတို႔မွာ ဒုကၡသစၥာ- ဆင္းရဲျခင္းအမွန္တရား၊ သမုဒယသစၥာ- ဆင္းရဲ ေၾကာင္းအမွန္တရား၊ နိေရာဓသစၥာ- ခ်ဳပ္ျငိမ္းျခင္းအမွန္တရား၊ မဂၢသစၥာ- ခ်ဳပ္ျငိမ္း ေၾကာင္းလမ္းမွန္တရား ဟူ၍ျဖစ္၏။ ဒုကၡသစၥာ(ခႏၶာငါးပါး)သည္ သိ႐ံုသာသိရမည့္ အက်ိဳးတရား၊ သမုဒယသစၥာ (ေလာဘ)သည္ ပယ္သတ္ရမည့္ အေၾကာင္းတရား၊
နိေရာဓသစၥာ(နိဗၺာန္)သည္ ဆိုက္ေရာက္ရမည့္တရား၊ မဂၢသစၥာ(မဂၢင္ရွစ္ပါး)သည္ ပြားမ်ားရမည့္တရားတို႔ ျဖစ္ၾက၏။ ဒုကၡကိုသိလိုက္႐ံုျဖင့္ လိုခ်င္မႈေလာဘကို ပယ္သလို ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းနိေရာဓကိုဆိုက္ျခင္းႏွင့္ ပြာမ်ားျခင္းမဂၢတို႔သည္ တစ္ျပိဳင္ နက္တည္းပင္ ျဖစ္၏။ ေသာတာပန္မျဖစ္ေသးသည့္ ၀ိပႆနာအားထုတ္ေနေသာ ပုထုဇဥ္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဒုကၡကိုသစၥာထိုက္ေအာင္ မသိေသးသည္ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ပယ္ျခင္း၊ ဆိုက္ျခင္း၊ ပြားျခင္းတို႔သည္ သစၥာထိုက္ဦးမည္ မဟုတ္ေသးေခ်။ သို႔ေသာ္လည္း ဒုကၡသိျခင္းကို အဖန္ဖန္ ဥာဏ္ဦးေနျခင္းျဖင့္ ပယ္ျခင္း၊ ဆိုက္ျခင္း၊ ပြားျခင္းတို႔သည္လည္း တစ္ျပိဳင္နက္ျဖစ္ေနေပမည္။ ဤေနရာ၌ ပုထုဇဥ္တို႔၏ မဂၢင္သည္ ငါးပါးသာရွိေနဦးမည္ျဖစ္သည္။ သီလမဂၢင္သည္ ေသာတာပန္ အရိယာမွသာလွ်င္ အဓိသီလျဖစ္သြားသည္ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ မဂၢင္ရွစ္ပါး စံုလင္ သြားရေပသည္။ ပုထုဇဥ္တို႔၏သီလမွာ မခိုင္ျမဲေသးသည္ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ သစၥာထိုက္ေသာသီလ မျဖစ္ေသးျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္၊ အ႒ကထာတို႔မွာလာေေသာ သမၼာဒိ႒ိငါးမ်ိဳးရွိပါသည္။ ၎ တို႔ ကေတာ႔-
(၁) ကမၼသကတာ သမၼာဒိ႒ိ - ေကာင္းက်ိဳး၊ မေကာင္းက်ိဳးတို႔သည္ ဖန္ဆင္းရွင္က မဖန္တီး၊ မိမိျပဳလုပ္ခဲ႔ေသာ ေကာင္းမႈကံတို႔က ေကာင္းက်ိဳးကိုဖန္တီးမည္ျဖစ္ျပီး၊ မေကာင္းေသာကံတို႔က မေကာင္းက်ိဳးတို႔ကို ဖန္တီးမည္ျဖစ္သည္ဟု အျမင္မွန္ ျခင္း။
(၂) ၀ိပႆနာသမၼာဒိ႒ိ - ငါ၊ သူတစ္ပါး၊ ေယာက်္ား၊ မိန္းမ မရွိ၊ (က) ႐ူပကၡႏၶာ- ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတတ္ေသာ သေဘာတရားအစု(႐ုပ္တရား)၊ (ခ) သညာကၡႏၶာ- မွတ္သားတတ္ေသာ သေဘာတရားအစု(နာမ္တရား)၊ (ဂ) သခၤါရကၡႏၶာ- ၾကံစည္ ေတြးေတာတတ္ေသာ သေဘာတရားအစု(နာမ္တရား)၊(ဃ) ေ၀ဒနာကၡႏၶာ-ခံစား တတ္ေသာ သေဘာတရားအစု(နာမ္တရား)၊ (င) ၀ိဥာဏကၡႏၶာ-သိတတ္ေသာ သေဘာတရားအစု(နာမ္တရား)တို႔သာလွ်င္ရွိသည္ဟု သိျမင္ျပီး ျဖစ္ျခင္း-ပ်က္ျခင္း သေဘာကိုသာရွိသည္ဟု အျမင္မွန္ျခင္း။
(၃) မဂ္သမၼာဒိ႒ိ - ခႏၶာငါးပါး၏ ျဖစ္ပ်က္သေဘာ ဒုကၡသစၥာကိုဘဲျမင္ျခင္း။
(၄) ဖလသမၼာဒိ႒ိ(ဖိုလ္သမၼာဒိ႒ိ)- မဂ္ေၾကာင့္ရေသာအက်ိဳး(နိဗၺာန္ကိုအမွန္ျမင္ ျခင္း)။
(၅) ပစၥ၀ကၡဏာသမၼဒိ႒ိ - နိဗၺာန္၏ျငိမ္းေအးခ်မ္းသာယာမႈကို ျပန္ျပီးဆင္ျခင္ သံုးသပ္ျခင္းျဖင့္ အမွန္ျမင္ျခင္း။ ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။

တဖန္လည္း သမုတိနယ္(ပညတ္နယ္)မွာရွိေသာ သမၼဒိ႒ိ(၁၀)မ်ိဳးလည္း ရွိပါ ေသးသည္။ ၎တို႔မွာ-
(၁) အတၳိဒိႏၷံေလာေက- ေလာကမွာ အျပစ္မရွိ ေကာင္းေသာ၀တၳဳပစၥည္းေတြကို ေပးလွဴျခင္းျပဳသူသည္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာရရွိျပီး အျပစ္ရွိသည္၊ ေကာင္းေသာ ပစၥည္းေတြကို လွဴတာကေတာ႔ မေကာင္းက်ိဳးဘဲ ေပးတယ္ဟူ၍ အျမင္မွန္ရွိျခင္း။
(၂) အတၳယိ႒ံ - အၾကီးအက်ယ္လွဴရင္ အၾကီးအက်ယ္ရသည္ဟူ၍ အျမင္မွန္ရိွ ျခင္း။
(၃) အတၳိသုကတ ဒုကၠဋာနံ ကမၼာနံ ဖလံတိပါေကာ - ေကာင္းမႈျပဳလုပ္ေသာ ကုသိုလ္ကံသည္ ၾကီးက်ယ္ေကာင္းျမတ္ေသာ အက်ိဳးရင္းသုခ၊ ေသးငယ္ေကာင္း စားသည့္ အက်ိဳးဖ်ားသုခေတြကို မုခ်ေပးျပီး မေကာင္းမႈျပဳလုပ္ေသာ အကုသိုလ္ ကံကေတာ႔ ၾကီးက်ယ္ဆိုးရြားသည့္ အက်ိဳးရင္းကိုေရာ၊ ေသးငယ္သည့္ ဆိုးက်ိဳး မ်ားေရာ ေပးသည္ဟူ၍ ယံုၾကည္ျပီး မေကာင္းမႈကို ေရွာင္ၾကဥ္တတ္သည့္ အျမင္မွန္ရွိျခင္း။
(၄) အတၳိဟုတံ- တိရစၧာန္ေတြကို ေကၽြးေမြးေပးလွဴျခင္းသည္လည္း ေကာင္းက်ိဳး ေပးသည္ဟူ၍ အျမင္မွန္ရွိျခင္း။
(၅) အတၳိမာတာ- ေလာကမွာ မိခင္ကို ႐ိုေသေလးစား ၊ ေကၽြးေမြးေပးကမ္းျခင္း၊ ေကာင္းစြာသျဂိဳဟ္ျခင္း၊ အလွဴးဒါနျပဳျပီး အမွ်ေပးေ၀ျခင္း ျပဳလုပ္ေပးရမည္၊ မျပဳ လုပ္ဘဲ မေနအပ္၊ ျပဳလုပ္ေသာ သားသမီးမွာ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာရသည္၊ မျပဳ လုပ္ေသာ သားသမီးမွာ ဆင္းရဲဒုကၡမုခ်ျဖစ္မည္ စသျဖင့္ အျမင္မွန္ရွိျခင္း။
(၆) အတၳိပိတာ- ေမြးသဖခင္ ေက်းဇူးရွင္အေပၚမွာလည္း မိခင္ကဲ႔သို႔ပင္ သားသမီး မ်ားက ျပဳလုပ္က်င့္ၾကံသင့္သည္ဟု အျမင္မွန္ရွိျခင္း။
(၇) အတၳိ သတၱာ ၾသပပါတိဏ- ဒီေလာကမွာ သက္ရွိထင္ရွား ျမင္ေကာင္းသည့္ သတၱ၀ါေတြရွိသလို မျမင္ေကာင္းသည့္ ၾသပပါတ္ပဋိသေႏၶေနသူ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊ တေစၧ၊ ျပိတၱာ၊ သရဲေတြလည္း ရွိသည္ဟု အျမင္မွန္ရွိျခင္း။
(၈) အတၳိအယံ ေလာေကာ- မိမိတို႔ ရထားသည့္ ခႏၶာႏွင့္ဘ၀ဆိုတာသည္လည္း ပညတ္သေဘာအမွန္ရွိေနတာဘဲဟူ၍ အျမင္မွန္ရွိျခင္း။
(၉) အတိၳ ပေရာ ေလာေကာ- တမလြန္ဘ၀ဆိုတာရွိသည္၊ ေသလွ်င္ ေနာက္ဘ၀ တစ္ပါးမွာ ကံအားေလွ်ာ္စြာ ဘ၀တစ္ခု ျဖစ္ၾကရဦးမည္ဟု အျမင္မွန္ရွိျခင္း။
(၁၀) အတိၳ ေလာေက သမဏျဗမေဏာ- ဒီေလာကမွာ အက်င့္ျမင့္ျမတ္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ေတြရွိသည္၊ သဗၺညဳတဥာဏ္ရသည့္ ဘုရားပေစၥကဗုဒၶါေတြ၊ စ်ာန္ အဘိဥာဏ္ ရသည့္ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း ရိွသည္ဟူ၍ အျမင္မွန္ရွိျခင္း။

ဤျပဆိုခဲ႔ေသာ (၁၀) မ်ိဳးတို႔သည္လည္း သမုတိနယ္ပယ္၌ အျမင္မွန္ျခင္း-သမၼာ ဒိ႒ိတို႔ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အျမင္မွန္ရွိျခင္းျဖင့္ ေလာက၏အမွန္တရားကို ရွာေဖြေတြ႔ရွိ မည္ျဖစ္ပါသည္။ အျမင္မွန္မရွိသ၍ကာလပတ္လံုး ေလာက၏အမွန္တရားကို ရွာေဖြေတြ႔ရွိႏိုင္မည္မဟုတ္ေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကား ခဲ႔ေသာ သစၥာေလးပါးတရားေတာ္ျမတ္ၾကီးကို မဂ္ဥာဏ္ဖိုလ္ဥာဏ္တို႔ျဖင့္ အမွန္ျမင္ ရေအာင္ အေျခခံသမၼာဒိ႒ိမွ အစျပဳ၍ ၀ိပႆနာသမၼာဒိ႒ိအထိ္ မိမိ၌ ကိန္းေအာင္း လာေအာင္ က်င့္ၾကံၾကိဳးကုတ္အားထုတ္ဘို႔ လိုအပ္ပါသည္။

စာဖတ္သူတို႔အားလံုး ကိုယ္က်န္းမာ၊ စိတ္ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ မဂ္သမၼာဒိ႒ိ၊ ဖလသမၼာ ဒိ႒ိတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေအာင္ က်င့္ၾကံၾကိဳးကုတ္အားထုတ္ႏိုင္ၾကပါေစ။

မဂၢင္ရွစ္ပါး

မဂၢရွစ္ပါး တရားေတာ္ကို ေရးသား၍ ဘုရားရွင္၏တရားေတာ္မ်ား အႏွစ္သာရကို သိရွိေစရန္ ဓမၼဒါနျပဳအပ္ပါသည္။ က်ေနာ္ အေနနဲ႕ စာဖတ္သူမ်ား သိရွိလိုက္ေသာ အသိကို လိုက္က်င့္ၾကပါလို႕ အေလးနက္ထား၍ သတိေပးလိုပါသည္။ အသိကို လိုက္မက်င့္ပါက သိသလို မသိသလိုနဲ႕ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မသိတာ ဘဲျဖစ္သြားတက္ပါသည္။ မဂၢင္ တရားမ်ားအားထုတ္၍ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ၾကပါေစ။

ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ ဘုရားရွင္အေၾကာင္း

ဖြားျမင္ျခင္းႏွင္႔ေတာထြက္ျခင္း
ယေန႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔အား တရား စတင္ညႊန္ျပသူသည္ သမၼာသမၺဳဒၶဘုရားျဖစ္ သည္။ ဘုရားရွင္၏ မ်ိဳးႏြယ္မွာ ေဂါတမျဖစ္၍ ေဂါတမဗုဒၶ -ဟု အမည္တြင္သည္။ ဘုရားကို ေ႐ွးျမန္မာတို႔က (ပုသွ်) ဟု ေခၚခဲ႔ၾကသည္။ ကာလအေလ်ာက္ ပုသွ်-ပုရား-ဖုရား-ဘုရား စသည္ျဖင္႔ ေျပာင္းလဲေခၚေ၀ၚခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။ ဟိႏၵဴျဗဟၼဏတို႔ က လူအမ်ားအား လမ္းညႊန္ျပေသာ ေခါင္းေဆာင္ကို (ပု႐ုသွ်)ဟု ေခၚသည္။ ပု႐ုသွ် သည္ ပါဠိလို (ပုရိသ)ျဖစ္သည္။ ျမန္မာလို ေယာက်္ား ဟုအဓိပၸါယ္ရသည္။ ပုရိသမွ ပုဂံေခတ္တြင္ ပုရဟာ၊ ပုရဟာမွ ပု႐ွာ၊ ပု႐ွာမွ ဘုရားဟု ေျပာင္းလဲလာသည္။ တရား ညႊန္ျပသူ ဘုရားသည္ လြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္ေပါင္း ၂၅၅၀ေက်ာ္က ေပၚေပါက္ခဲ႔သူျဖစ္ သည္။ ယခု အိႏၵိယျပည္ေျမာက္ပိုင္း၊ နီေပါနယ္စပ္၌ကပိလ၀တ္ျပည္ ႐ွိခဲ႔သည္။ ယင္းျပည္သည္ အမ်ားဆႏၵျဖင္႔ အုပ္ခ်ဳပ္ၾကသည့္ “ဂဏ”တိုင္းျပည္ငယ္ ျဖစ္သည္။ ကပိလ၀တ္ျပည့္႐ွင္ ဘုရင္သုေဒၶါဒနႏွင္႔ မယ္ေတာ္ မဟာမာယာေဂါတမီေဒ၀ီတို႔မွ ဘုရားအေလာင္းလ်ာကို ေမြးဖြားခဲ႔သည္။ ငယ္မည္ သိဒၶတၳကုမာရ ျဖစ္သည္။ အမ်ိဳး ႏြယ္ဟူသည္မွာ အမိဘက္ အမ်ိဳးအအမည္ျဖစ္၍ ေဂါတမအႏြယ္ ျဖစ္သည္။ အမ်ိဳး မွာ အဖဘက္အမ်ိဳးအမည္ သက်ဟုေခၚေသာ သာကိယမ်ိဳးျဖစ္သည္။ သိဒၶတၳကု မာရ ၁၆ႏွစ္သားအ႐ြယ္တြင္ ဘဒၵကဥၥနာ ငယ္မည္႐ွိေသာ ယေသာဓရာ အမည္႐ွိ မင္းသမီးႏွင္႔ ထိမ္းျမား၍ ကပိလ၀တ္ထီးနန္းကိုဆက္ခံကာ ဘုရင္ျပဳအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ႔သည္။ ဘုရင္အျဖစ္ ကာမဂုဏ္စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို အသက္၂၉ႏွစ္အထိခံစားခဲ႔သည္။ အသက္၂၉ႏွစ္တြင္ တိုင္းခန္းလွည့္လည္ရင္းေလာကႀကီး၏ နိမိတ္ေလးပါး ကိုျမင္ခဲ႔သည္။
ယင္းနိမိတ္ေလးပါးမွာ-
(၁) ေလာကႀကီး၏ မ႐ွင္မသန္ေတာ႔ဘဲ အိုမင္းရင္႔ေရာ္ေနျခင္းနိမိတ္၊(သူအို)
(၂) ေလာကႀကီး၏ ပ်က္စီးယိုယြင္းေနသည့္ နိမိတ္၊(သူနာ)
(၃) ေလာကႀကီး၏ ႐ွင္သန္မႈကင္း၊ ေသဆုံးေနျခင္း နိမိတ္၊(သူေသ)
(၄) ေလာကႀကီးအတြက္ အျပစ္အနာအဆာ ကင္းမဲ႔ရာကို ႐ွာေဖြျခင္းနိမိတ္၊(ရဟန္း) ဟူ ေသာနိမိတ္ႀကီးေလးပါး ျဖစ္သည္။
ယင္းနိမိတ္ကို ေႏွာင္းလူမ်ားက သူအို၊ သူနာ၊ သူေသ၊ ရဟန္း ဟု တင္စားေျပာဆို သိနားလည္ခဲ႔ၾက၏။ ယင္းနိမိတ္မ်ားကို ဆင္ျခင္သံေ၀ဂယူခါ သိဒၶတၳကုမာရ သည္ အမိ၊ အဖတို႔ မ်က္ရည္အသြယ္သြယ္ စီးက်စဥ္၊ အမိအဖတို႔မ်က္ေမွာက္မွ ထီးနန္း ကိုစြန္႔ခါ ဖန္ရည္စြန္းအ၀တ္ကို၀တ္၍ အိုမင္းရင္႔ေရာ္ျခင္း၊ ပ်က္စီးယိုယြင္းျခင္း၊ ႐ွင္သန္မႈကင္း ေသဆုံးျခင္းတို႔မွ ေလာကႀကီးလြတ္ေျမာက္ေရး ရႏိုင္မည့္ တရား (ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ)ကို ႐ွာေဖြခဲ႔သည္။
တရား႐ွာျခင္း
သိဒၶတၳကုမာရသည္ တရား႐ွာေဖြရန္ထြက္ခြါရာ၌-
(၁) ငါ -တရားသိသလို လူေတြအားလုံး တရားသိေစရမည္၊ (ဗုေဒၶါေဗာေဓယ်ံ)။
(၂) ငါ -တရားက်င္႔သလို လူေတြအားလုံး တရားက်င္႔ေစရမည္၊(တိေဏၰာ တာေရ ယ်ံ)။
(၃) ငါတရားရ၍ လြတ္ေျမာက္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းသလို၊လူေတြအားလုံးတရားရ၍ လြတ္ ေျမာက္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေစရမည္၊ (မုေတၱာ ေမာေစယ်ံ)-ဟု ရည္႐ြယ္ခ်က္ထား႐ွိခဲ႔ သည္။ သိဒၶတၳမင္းသားသည္ တရား႐ွာေဖြသည့္အခါ ကာမအာ႐ုံမ်ားကိုအျပစ္ျမင္ စြန္႔ခြါခဲ႔ၿပီးေနာက္၊
(၁) အာ႐ုံအမ်ားကို ၀င္စားျခင္း အေတြးစိတ္မ်ားကို ပယ္ဖ်က္၍(သညာ၀ိရာဂ)၊ တစ္ေနရာတည္းတြင္ တစ္ကိုယ္တည္း၊ တစ္အာ႐ုံတည္းမွာ တစ္စိတ္တည္းျဖင္႔ (႐ုပ္)အာ႐ုံတစ္ခုတည္းမွာစြဲၿမဲေစေသာ ႐ူပစ်ာန္အက်င္႔ကိုလည္းက်င္႔ခဲ႔သည္။ ထိုအ ခါအသိမဲ႔ခ်မ္းသာကို ခံစားရသည္။ ထိုအသိမဲ႔ခ်မ္းသာသည္ ကာမခ်မ္းသာ ထက္ ပို၍ပို၍ အလႈိင္းႀကီးခ်မ္းသာေသာ္လည္းေလာကႀကီးလြတ္ေျမာက္ေရး ရႏိုင္မည့္တရား(ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ)ကို မရခဲ႔ေပ။
(၂) ထိုေနာက္ အာဠာရ၊ ဥဒက ဟုအမည္ရွိေသာ ရေသ႔မ်ားထံ နည္းခံ၍ ႐ုပ္အာ႐ုံ မ်ားကိုပယ္ဖ်က္ျခင္း(႐ူပ၀ိရာဂ)၊ ထိုမ႐ွိအာ႐ုံ၌စဲြၿမဲေစေသာအ႐ူပစ်ာန္အက်င္႔ကိို လည္းက်င္႔ခဲ႔သည္။ ထိုအခါ အ႐ွိမဲ႔ခ်မ္းသာကို ခံစားရသည္။ ထိုအ႐ွိမဲ႔ခ်မ္းသာသည္ ကာမခ်မ္းသာထက္ ပို၍ခ်မ္းသာေသာ၊ ႐ူပစ်ာန္(အသိမဲ႔ခ်မ္းသာ)ထက္ ပို၍ပို၍ အလႈိင္းႀကီး ခ်မ္းသာေသာ္လည္း ေလာကႀကီးလြတ္ေျမာက္ေရးရႏိုင္မည့္တရား (ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ)ကို မရခဲ႔ေပ။ သိဒၶတၳကုမာရသည္ ဤ႐ူပစ်ာန္၊ အ႐ူပစ်ာန္မ်ားကုိ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အဆင္းရဲအပင္ပန္းခံ၍ ေသလုနီးပါး ၆ႏွစ္မွ်က်င္႔ေသာ္လည္း ေလာကႀကီးလြတ္ ေျမာက္ေရး ရႏိုင္မည့္တရား (ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ)ကို ႐ွာမေတြ႕ခဲ႔ ေပ။ အ႐ူပစ်ာန္က်င္႔ရင္း ေသလုနီးပါး ျဖစ္ေသာအခါမွ သတိျပန္လည္ကာ ယင္းအက်င္႔မ်ားသည္ ကိုယ္႔ကိုယ္စိတ္ညႇဥ္းပမ္းေရးလမ္း တစ္နည္းအားျဖင္႔ ဘ၀ ညႈိးႏြမ္းေျခာက္ခန္းေစေသာအက်င္႔(အတၱကိလမထာႏုေယာဂ)အျဖစ္ျဖင္႔တရားမရေစေသာလမ္း ဟု သိျမင္၍၊ ယင္းအက်င္႔မ်ား စြန္႔ပယ္လိုက္သည္။
သမၼာသမၺဳဒၶဘုရားျဖစ္ျခင္း
ထို႔ေနာက္ ငယ္စဥ္ပက္လက္မွ်ေနစဥ္ လူမမည္ဘ၀က၊ ဖခင္သုေဒၶါဒနဘုရင္ႀကီး လယ္ထြန္မဂၤလာဆင္းစဥ္ အထိန္းေတာ္မ်ားသည္ မိမိကိုသေျပပင္ရိပ္၌သိပ္ခါ ႏို႔ခ်ိဳ မတိုက္၊ ေရမတိုက္ဘဲနံနက္မွသည္ညေနေစာင္းသည္ထိအထီးတည္းထားခဲ႔ေသာ္ လည္း၊ မိမိ၌စိတ္ဆိုး၊ စိတ္ဆာမႈမ႐ွိဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာၾကည္ၾကည္လင္လင္ ေနထိုင္ ေသာေၾကာင္႔ ဖခင္ဘုရင္ႀကီး၏ ဂ႐ုဂါရ၀ျပဳခံရမႈ၏ အေၾကာင္းရင္းမ်ားကို ျပန္လည္ဆင္ျခင္ကာ၊ ယင္းေနထိုင္မႈကို ျပန္လည္က်င္႔သုံးရင္း အျမင္႔ျမတ္ဆုံးေသာ လူသား၏ ဂုဏ္ရည္သိကၡာတရား (ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ)ကို ထိုးထြင္းသိျမင္ခဲ႔သည္။ တရားကိုသိျမင္၍ အရိယသစၥာစက္လည္ကာ သမၼာသမၺဳဒၶဘုရား ျဖစ္သည္။ ထိုေန႔ သည္ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃ခုႏွစ္၊ ကဆုန္လျပည့္ေန႔၏ ေနအ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္ျဖစ္ သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ဘုရားဘ၀တြင္ အက်င္႔ သုံးပိုင္း႐ွိခဲ႔သည္-
(၁) ကပိလ၀တ္ ထီးနန္းစည္းစိမ္၌ အသက္၂၉ႏွစ္ထိေနထိုင္ေသာကာလ တစ္ပိုင္း၊ (ယင္းကို ကာမသုခလိကာႏုေယာဂ ဟုဆိုရသည္)။
(၂) ႐ူပစ်ာန္၊ အ႐ူပစ်ာန္ ၆ႏွစ္ၾကာ က်င္႔ႀကံေသာကာလ တစ္ပိုင္း၊(ယင္းကို အတၱ ကိလမထာႏုေယာဂဟု ဆိုရသည္)။
(၃) ဘုရားျဖစ္၍ တရားျဖင္႔ ၄၅ႏွစ္ၾကာ ေနေသာကာလတစ္ပိုင္း ျဖစ္သည္။

ဗုဒၶဘုရားသည္ ဘုရားမျဖစ္မီ ထီးနန္း၌ေနရာတြင္ သမုတိသစၥာတရား၌ မိမိကိုယ္ မိမိမပိုင္မႈ၊ လြတ္ေျမာက္ျခင္းမ႐ွိမႈတို႔ကို ၿငီးေငြ႕ရာမွ ပရမတၳသစၥာကို ေျပာင္းလဲ က်င္႔သုံးခဲ႔သည္။ တဖန္ ပရမတၳသစၥာ၌လည္း မိမိကိုယ္မိမိ မပိုင္မႈကို ထပ္မံသိျပန္ ၍၊ စြန္႔ရျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္ စိတ္ဆိုးစိတ္ဆာမ႐ွိေအာင္ သတိျဖင္႔ က်င္႔သုံးေနထိုင္ ရာမွ အရိယသစၥာကိုေတြ႕ျမင္ၿပီး၊ မိမိကိုယ္မိမိ ပိုင္စိုးသည့္ သမၼာသမၺဳဒၶဘုရား အျဖစ္ ရေလသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ဗုဒၶဘုရားသည္ ေလာကမွလြတ္ေျမာက္ေရး တရား အျဖစ္ သမၼာ တစ္လုံးကို သိျမင္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ဘုရားကို တရားက ေမြးဖြားျခင္းျဖစ္သည္။
တရားေဟာျခင္း
သိဒၶတၳကုမာရကို သမၼာသမၺဳဒၶဘုရားအျဖစ္ကို ေရာက္ေစေသာ အရိယသစၥာတရား မွာလူသည္ ေကာင္းတာလုပ္လ်င္ ေကာင္းသူျဖစ္၍၊ မေကာင္းတာ လုပ္ပါက မေကာင္းသူျဖစ္သည္ ဟူေသာအခ်က္ပင္ျဖစ္သည္။ ဤတရားသည္ ႐ိုးစင္းလွ သည္။ လူတိုင္းသိသည္ ဟုထင္ရဖြယ္႐ွိသည္။ သို႔ေသာ္ ဆင္းရဲႏွင္႔ခ်မ္းသာျဖစ္မႈ မ်ားဆိုင္ရာတြင္ မ႐ိုးသားေသာ အျမင္မ်ားသည္ လူတို႔၌ လက္ဦးစြဲေရာက္ေနသျဖင္႔ ဤ႐ိုးစင္းေသာ တရားကိုမျမင္ႏိုင္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ မိမိ၏ ဆင္းရဲႏွင္႔ခ်မ္းသာ ကိုတန္းခိုး႐ွင္က ျဖစ္ေစ၊ နကၡတ္တာရာကျဖစ္ေစ၊ ဓာတ္ကျဖစ္ေစ၊ နတ္ကျဖစ္ေစ၊ လူမျဖစ္မီေ႐ွးကံကျဖစ္ေစ၊ ျပဳလုပ္သည္ ဟု ခံယူၾကသည့္ အျမင္မ်ားျဖစ္သည္။ ဤအျမင္မ်ားသည္ မ႐ိုးသားေသာ အျမင္မ်ားျဖစ္၍ အမွန္မျမင္ရန္ဖုံးကြယ္ထား သည္။ ဤအျမင္မ်ားကို ခံယူထားၾကသူတို႔သည္ ကိုယ္ျပဳသမွ်ကိုယ္ခံရ၊ စံရသည္ -ဟူေသာ ဘုရား၏တရားကို အျပင္းအထန္ ျငင္းဆန္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ဘုရား သည္ သိႏိုင္သူအခ်ိဳ႕ကိုသာ ေ႐ြးခ်ယ္ေဟာေျပာခဲ႔သည္။ ဘုရား၏ စား၀တ္ေန ေရးမွာ အစားအတြက္ ဆြမ္းခံစားသည္။ ဆြမ္းခံျခင္းဟူသည္ ထမင္းေတာင္းျခင္း မဟုတ္။ ထမင္းေပးျခင္းကို လက္ခံျခင္းသာျဖစ္သည္။ အ၀တ္အတြက္ ပိုင္႐ွင္မဲ႔အ ၀တ္မ်ားကို ႐ွာေဖြ၀တ္သည္။ အေနအတြက္ သစ္ပင္၊ ေတာင္ေခါင္း၊ သူတပါးလွဴ ေသာ ဇရပ္၊ ေက်ာင္းတို႔၌ေနသည္။ ဘုရားသည္ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ သီးျခား အားထုတ္၍ အလုပ္မလုပ္။ တရားဓမၼ ေဟာေျပာျပသမႈကို ျပဳႏိုင္ရန္အတြက္သာ စား၀တ္ေနမႈကိုမွီ၀ဲသည္။ ေလာကလူသားမ်ားကား အလုပ္လုပ္ဖို႔ စားျခင္းမဟုတ္၊ စားဖို႔အလုပ္လုပ္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသည္ တရားထိုးထြင္းသိျမင္ၿပီး ႏွစ္လ တရားမေဟာဘဲ တရားကိုသာ အဖန္ဖန္ ျပန္လည္သုံးသပ္ကာေနသည္။ ဘုရားျဖစ္ ၍ႏွစ္လတိတိအၾကာ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔၌ မိဂဒါေတာ(မိဂဒါ၀ုန္)၌ တရားနာသူငါးဦး အဖြဲ႕ကို ပထမဆုံး တရားေဟာသည္။ ပဥၥ၀ဂၢီဟု အသိမ်ားၾကသည္။ တရားေဟာ ၾကားရာ၌ တရား႐ွာသူမ်ား ေ႐ွာင္ရမည့္ တရားအႏၲရာယ္ႏွစ္ပါးႏွင္႔ အရိယသစၥာ ေလးပါး တရားျပခ်က္၊ တရားစက္လည္ပုံမ်ားျဖစ္သည္။ ထိုတရားကို (ဓမၼစၾကာ တရားေတာ္) ဟု ယေန႔သိၾကသည္။ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္သည္ ဘုရားရွင္္ တရားရ ပုံ(ဗုဒၶ၀င္)ကို ျပန္လည္ေျပာျပေသာတရား ျဖစ္သည္။ ဘုရားရွင္ေဟာေသာတရားမွာ သိဒၶတၳကုမာရကို သမၼာသမၺဳဒၶ စင္စစ္ျဖစ္ေစေသာ (ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရား)ျဖစ္သည္။ ထိုတရားကိုအေျခခံ၍ အရိယသစၥာေလးပါးတရားကိုေဟာျခင္းျဖစ္သည္။
ေလာကလြတ္ေျမာက္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တရားေဟာေစလႊတ္ျခင္း
ဓမၼစၾကာတရားေဒသနာသည္ ဘုရားရွင္၏ ၄၅ႏွစ္တာကာလအတြင္း ေဟာၾကား ေသာ တရားအားလုံး၏ အုတ္ျမစ္တရားလည္း ျဖစ္သည္။ ပထမေန႔၌ တရားနာ သူငါးဦးအဖြဲ႕မွ တစ္ဦးသာ ဘုရားတရားကို နားလည္ခဲ႔သည္။ ထိုေန႔မွာပင္ ထိုတရား သိသူသည္ ဘုရားထံ တပည့္သံဃာအျဖစ္ခြင္႔ပန္ ၀င္ေရာက္ခဲ႔သည္။ ေနာက္တစ္ ရက္စီ၌ တစ္ဦးစီ တရားရၿပီး သံဃာ၀င္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ဤသို႔ျဖင္႔ ၀ါတြင္းသုံးလ ကာလ တရားေဟာခဲ႔ရာသီတင္းကြၽတ္တြင္ သံဃာဦးေရေျခာက္ဆယ္ ရ႐ွိလာ သည္။ ဘုရားရွင္သည္ ဤသံဃာ၀င္မ်ားကို လူအမ်ားအတြက္ အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ေစ ရန္(ဗဟုဇန ဟိတာယ)၊ လူအမ်ားအတြက္ ခ်မ္းသာသုခရေစရန္(ဗဟုဇန သုခါယ)၊ ေလာကႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္း႐ွင္သန္ေစရန္(ေလာကာႏုကမၸါယ)- ဟူေသာ တရားရည္မွန္း ခ်က္မ်ားခ်ေပးၿပီး၊ တရားေဟာရန္အတြက္ တစ္ခရီးလ်င္ ႏွစ္ပါးမသြားဘဲ တစ္ပါး က်စီသြားၾက ဟုမိန္႔ၾကား ေစလႊတ္ခဲ႔သည္။
သံဃာ႔အဖြဲ႕၀င္မ်ား
ဘုရားရွင္သည္ တပည့္အဖြဲ႕၀င္ သံဃာကို ဘုရားျဖစ္ၿပီး ႏွစ္လအၾကာတြင္ စတင္ထူ ေထာင္ခဲ႔သည္။ ပထမဆုံး သံဃာအဖြဲ႕၀င္မွာ ပဥၥ၀ဂၢီဟူေသာ ငါးဦးအဖြဲ႕မွ “အ႐ွင္ ေကာ႑ည”ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆုံးအဖြဲ႕၀င္မွာပါ၀ါျပည္ မလႅာမင္းတို႔၏ အင္ၾကင္း ဥယ်ာဥ္၌ ဘုရားလြန္ခါနီး သံဃအဖြဲ႕၀င္အျဖစ္ ခြင္႔ပန္ခဲ႔ေသာ “အ႐ွင္သုဘဒၵ”ျဖစ္ သည္။ ဘုရားသည္ တပည့္အဖြဲ႕၀င္ သံဃာကို လက္ခံထားေသာ္လည္း ပုရိမေဗာဓိ ေခၚေသာ ပထမႏွစ္၂၀တြင္ သံဃာ၀င္စည္းကမ္းဟူ၍ သတ္မွတ္မထားဘဲ တရား ႏွင္႔သာ ေနေစခဲ႔သည္။ သံဃာ၀င္မ်ားကို လျပည့္၊ လကြယ္ေန႔တိုင္း ၁၅ရက္တစ္ ႀကိမ္ ဥပုသ္ျပဳေစကာ ၾသ၀ါဒေပး၍ စစ္ေဆးခဲ႔သည္။ ၾသ၀ါဒ-ဟူသည္ကား ခံႏိုင္ရည္႐ွိျခင္း၊ ခံစားမႈေနာက္ မလိုက္ျခင္း၊ အခြင္႔လႊတ္ျခင္း၊ မေကာင္းမႈမျပဳျခင္း၊ ေကာင္းမႈျပည့္စုံေအာင္ေနျခင္း၊ စိတ္ျဖဴစင္ေအာင္ေနျခင္း၊ ဤသည္တို႔ကား ဘုရား တို႔၏အဆုံးအမပင္တည္း ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းကို “ၾသ၀ါဒပါတိေမာက္”ဟု ေခၚၾကသည္။ ဥပုသ္ျပဳျခင္း- ဆိုသည္မွာ-ဘုရားထံ ဆည္းကပ္မႈျပဳ၍ စစ္ေဆးခံျခင္း ျဖစ္သည္။ စစ္ေဆးခံပုံမွာ ဘုရားေပးေသာ ၾသ၀ါဒအတိုင္း မိမိ-႐ွိ၊ မ႐ွိႏွင္႔မ႐ွိလ်င္ ႐ွိေအာင္ေနထိုင္ပါမည္ဟု ဖြင္႔ဟ၀န္ခံ၍၊ ၀န္ခံရန္ မ႐ွိပါက ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းျဖစ္ပါ သည္။ ဘုရားသည္ ႏွစ္ေပါင္း၂၀ၾကာေအာင္ ဤၾသ၀ါဒကို ေပးေနခဲ႔သည္။ ႏွစ္ကာလ ႐ွည္လာေသာအခါ သံဃာလိုက္နာေသာတရား ေကာင္းမြန္ေသာေၾကာင္႔ လူအမ်ားက အားထားၾကည္ညိဳလာၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔သံဃာသည္ ပစၥည္းေလးပါး ခ်မ္းသာလာ၍ ဂုဏ္ျပဳခ်ီးမြမ္းမႈ မ်ားစြာခံရသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ လိုေသာ၊ ဂုဏ္ျပဳမႈ ခ်ီးမြမ္းမႈ ခံယူလိုေသာအေခ်ာင္သမားမ်ား သံဃာ႔ေဘာင္သို႔၀င္ လာၾကသည္။ ထိုသူတို႔သည္ တရားကို မသိၾက၊ သိရန္လည္း အားမထုတ္ၾက။ လာဘ္မ်ား၍ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာရရန္၊ ေက်ာ္ေစာရန္၊ အခ်ီးမြမ္းအပူေဇာ္ခံရန္(လာဘ၊ သကၠာရ၊ သိေလာက)ကိုသာ ႀကိဳးစားလာၾကသျဖင္႔ သံဃာသည္ ဂုဏ္ညႈိးလာ သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ဘုရားသည္ ထိုအေၾကာင္းကိုသိ၍ သံဃာ၀င္အသက္ႏွစ္(၂၀) အၾကာတြင္ “သံဃာ႔၀ိနည္း”-ဟူေသာ သံဃာ၀င္မ်ား လိုက္နာရမည့္စည္းကမ္းကို စတင္ထုတ္ျပန္ ပညတ္ခဲ႔သည္။ ထို႔ျပင္ အမႈမျဖစ္ေပၚဘဲ ႀကိဳတင္၍စည္းကမ္းျပဳ ျခင္း (၀ါ) ၀ိနည္းပညတ္ျခင္း မျပဳခဲ႔၊ ေပၚေသာအမႈအေလ်ာက္ ၀ိနည္းကို ပညတ္ခဲ႔သည္၊ စည္းကမ္းျပဳခဲ႔သည္။
ဘုရားမေဟာေသာတရား
ဘုရားရွင္သည္ ဘုရားျဖစ္သည္မွ လြန္သည့္အခ်ိန္ထိ ၄၅ႏွစ္တာကာလ၌ သံဃာ ၀င္မ်ားႏွင္႔ ဆည္းကပ္သူ လူအမ်ားကို တရားေဟာခဲ႔သည္။ တရားမ်ား ေဟာၾကားရာ တြင္ ဘုရားသည္ လူ၊ လူ႔အသက္ႏွင္႔ လူမ႐ွိသည့္အရာမ်ားကို ျပတ္ျပတ္သားသား ျငင္းဆိုေဟာေျပာခဲ႔သည္။ လူမ်ား(ေလာက)ၿမဲသလား၊ မၿမဲသလား၊ လူမ်ား (ေလာက) အဆုံး႐ွိသလား၊ မ႐ွိသလား ျပႆနာ၊ ေသၿပီးေနာက္ ျဖစ္သလား၊ မျဖစ္သလား၊ တစ္ခ်ိဳ႕ျဖစ္၍ တစ္ခ်ိဳ႕မျဖစ္သလား၊ ျဖစ္လည္းမဟုတ္၊ မျဖစ္လည္းမဟုတ္သ လား ျပႆနာ၊ လူႏွင္႔အသက္ တူသလား၊ မတူသလား ျပႆနာ၊ ဤျပႆနာ (၁၀)ခ်က္ ျဖစ္သည္။ ဤျပႆနာ(၁၀)ခ်က္သည္ လူ႔ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ အရိယသစၥာတရား ႏွင္႔မဆိုင္ဘဲ၊ အျမင္ေမွာက္မွား စိတၱဇပြားေစသည့္ ျပႆနာမ်ား ျဖစ္ေစသည့္ တရားမ်ားသာ ျဖစ္သည္ဟု ဘုရား႐ွင္႐ွင္းျပခဲ႔သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ဘုရားေဟာေသာ တရားမ်ားသည္ လူ၏အရည္အေသြးျခင္းရာကို ေဖာ္ျပေနေသာ၊ လူ၏ဂုဏ္ရည္မ်ား ျဖစ္ေသာ လူ၏ ျပဳမူလႈပ္႐ွားမႈကံမ်ား၏ျဖစ္ရာ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင္႔ ၿငိမ္းရာ၊ ၿငိမ္းေၾကာင္း ဟူေသာ အခ်က္ေလးခ်က္သာ ျဖစ္သည္။ ယင္းကို “အရိယသစၥာေလးပါး” ဟု သိၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ဘုရာ႔တပည့္သာ၀ကမ်ားက အရိယသစၥာေလးပါးမွ လြတ္ ေသာ ဘုရားတရားဟူသည္ မ႐ွိ(စတုသစၥ ၀ိနိမုေတၱာဓေမၼာနာမ နတၳိ) ဟုမွတ္တမ္း ျပဳခဲ႔ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဘုရာရွင္သည္ သက္ေတာ္႐ွစ္ဆယ္၌ ၀မ္းေလ်ာေရာဂါျဖင္႔ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူသည္။ ပါ၀ါျပည္ မလႅာမင္းတို႔ အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္႐ွိ ေညာင္ေစာင္း ၌လဲေလ်ာင္းရင္း ဘုရားရွင္သည္ ပရိနိဗၺာန္ မျပဳမူမီ ေနာက္ဆုံးနာရီအနီးတိုင္ ေနာက္ဆုံးသာ၀ကျဖစ္ေသာ သုဘဒၵပရိဗိုဇ္ကို တရားေဟာေတာ္မူသည္ထိ လုံ႔လ၊ ၀ီရိယႀကီးမားစြာျဖင္႔ တရားကိုအေလးထားေတာ္မူခဲ႔သည္။ သုဘဒၵပရိဗိုဇ္ကို တရား ေဟာရာတြင္- “ငါဘုရား၏ အဆုံးအမသာသနာ၌သာ မဂၢင္႐ွစ္ပါးအက်င္႔ျမတ္တရား ႐ွိသည္၊ ထိုအက်င္႔ျမတ္ကို လိုက္နာက်င္႔ၾကံေနသမွ် ကာလပတ္လုံးလူ ေလာကတြင္ ရဟႏၲာမဆိတ္သုဥ္းေၾကာင္း” ေဟာခဲ႔သည္။
ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္္မူျခင္း
သုဘဒၵပရိဗိုဇ္ကို တရားေဟာအၿပီး ဘုရားရွင္သည္ေညာင္ေစာင္းထက္၌ ေလ်ာင္းလ်က္ပင္ တပည့္သံဃာ၀င္မ်ားအား မိမိအေပၚ၌ အျပစ္ျမင္လ်င္ ေျပာၾကရန္၊ တရား၌ ယုံမွား႐ွိလ်င္ ေမးၾကရန္ အခြင္႔ေပးရာ တပည့္သံဃာ၀င္တစ္ဦး တစ္ေယာက္ကမွ် ဘုရားအေပၚ အျပစ္စိုးစဥ္းမွ် မျမင္ၾကေၾကာင္း၊ တရား၌ ယုံမွား သကၤာ မ႐ွိၾကေၾကာင္း ျပန္ေလွ်ာက္ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ဘုရားသည္ မွတ္သားဖြယ္ စကားေလးခြန္းေျပာခဲ႔သည္။
(၁) ဘုရားကို ဆြမ္း၊ သကၤန္း၊ ပန္း၊ ဆီမီး၊ ေရခ်မ္း အစ႐ွိေသာ အာမိသပူဇာျဖင္႔ ပူေဇာ္သကၠာရ ျပဳျခင္းထက္ တရားကို ျမတ္ႏိုးမႈကသာလြန္ေကာင္းမြန္ေၾကာင္း၊
(၂) ေျပာဆိုဆုံးမ၍ မရသူအား ေကာင္းမေကာင္း လမ္းညႊန္ဆုံးမမႈ မျပဳေတာ႔ဘဲ လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားျခင္း ျဗဟၼဒဏ္ ထားရန္၊
(၃) ဘုရားအစား တရားႏွင္႔၀ိနည္းကို ဆရာအျဖစ္ ကိုးကြယ္ရန္၊
(၄) ၀ိနည္းအငယ္မ်ားကို ျပင္ဆင္ခြင္႔အာဏာကို သံဃာ႔ထံ ေပးအပ္ေၾကာင္း တို႔ ျဖစ္သည္။ (မွတ္သားသင့္ပါသည္)။
ဘုရားလြန္ၿပီးေနာက္ ႐ုပ္ၾကြင္းကို ရက္အနည္းငယ္ထားၿပီး၊ မီးသၿဂႋဳဟ္သည္။ မီးသၿဂႋဳဟ္ေသာအခါ မီး႐ွိန္ျပင္းခိုက္ အားလုံးျပာမက်မီေရျဖင္႔ၿငႇိမ္းေသာေၾကာင္႔ အ႐ိုးဓာတ္အခ်ိဳ႕ ပကတိအတိုင္းၾကြင္း၍၊ အမ်ားအားျဖင္႔ အလုံးအခဲမ်ားအျဖစ္ၾကြင္း သည္။ ဤဓာတ္ၾကြင္းမ်ားကို ပါဠိလို “အ၀ေသသရီရ”၊ ျမန္မာလို ကိုယ္ၾကြင္းမ်ားဟု ေခၚသည္။ ယေန႔ ဓာတ္ေတာ္မ်ားဟု ေခၚၾကသည္။ ဓာတ္ေတာ္ဟူသည္မွာ ဘုရား၏ဓာတ္ေလးပါးျဖစ္၍ ေခၚျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုကိုယ္ၾကြင္း ဓာတ္ေတာ္မ်ားသည္ ယေန႔ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား၏ ကိုးကြယ္ပူေဇာ္စရာမ်ားအျဖစ္ တည္႐ွိေနသည္။ ဓာတ္ေတာ္မ်ားႏွင္႔အျခားေသာ ဘုရားအသုံးအေဆာင္ ပစၥည္းအၾကြင္းအက်န္မ်ား ကို ေစတီ၊ ပုထိုးအျဖစ္ ဘုရားအထိမ္းအမွတ္မ်ား စိုက္ထူကိုးကြယ္ၾကသည္။ ဘုရား ႐ုပ္ထုမ်ားကိုလည္း ထုလုပ္ကိုးကြယ္ၾကသည္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသည္ ဘုရား အထိမ္းအမွတ္ႏွင္႔ ႐ုပ္တုမ်ား၊ ဓာတ္ေတာ္မ်ား အနီးအပါးသို႔ေရာက္လ်င္ ဦးညႊတ္ ႐ိုေသဂါရ၀ျပဳ (ရွိခိုး) ၾကရသည္။ ထုိသုိ႔ ရွိခိုးပူေဇာ္ရာတြင္ ဘုရားရွင္ သက္ရွိထင္ ရွားရွိသကဲ့သို႔အာရံုျပဳ၍ ပူေဇာ္ၾကရပါမည္။ ဘုရာရွင္အား ရွိခိုးပူေဇာ္ျခင္းထက္ ဘုရားရွင္ေဟာၾကားခဲ့ေသာ တရားမ်ားအတုိင္း က်င့္ၾကံေနထုိင္သြားရန္မွာ ပို၍ပင္ အေရးႀကီးပါသည္။ တရားသိလာလွ်င္ ဘုရားကို ပို၍ပင္ယံုၾကည္မႈ၊ ဘုရားရွင္၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတာ္မ်ားကို ပို၍သိတက္လာမႈ မ်ားျဖစ္လာပါလိမ့္မည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္စာဖတ္သူမ်ားသည္လည္း မိမိတုိ႔သိေနၾကေတာ့ တရားေတာ္မ်ားအတိုင္း သတိရွိကာ ႀကိဳးစားက်င့္ၾကံအားထုတ္ၾကပါ ရန္အေရးႀကီးပါသည္။

အဆင္းသာရွိ၍ အနံ႔မရွိေသာ တင့္တယ္လွပေသာ(ေပါက္ပန္းပြင့္စေသာ)ပန္းသည္ ပန္ဆင္သူ အားလံုး အားအနံ႔တည္းဟူေသာ အက်ိဳးကိုမေဆာင္ႏိုင္သကဲ့သို႔ ေကာင္းစြာေဟာၾကားေတာ္ မူအပ္ေသာ (ပိဋကတ္)တရားေတာ္သည္ မလုိုက္နာ မက်င့္ၾကံသူအား အက်ိဳးကိုမေဆာင္ႏိုင္။
(ဓမၼပဒ)

ထို႔ေၾကာင့္ ေအာက္တြင္ေရးသားထားပါေသာ မဂၢင္ရွစ္ပါးတရားေတာ္သည္ စာဖတ္သူတို႔ လိုက္နာက်င့္ၾကံရန္ တစ္ခုတည္းေသာ လမ္းစဥ္ပင္ျဖစ္ပါေတာ့သည္။

စိရံတိ႒တု သဒၶေမၼာ
သဒၶေမၼာ- ေမြးေသလြတ္ေသာသူေတာ္ေကာင္းတရားသည္၊
စိရံ- ၾကာျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး၊
တိ႒တု- တည္ပါေစသတည္း။

ပရိတ္ႀကီး(၁၁)သုတ္၊ ဓမၼစၾကာႏွင့္အနတၱလကၡဏာသုတ္တရားေတာ္မ်ား၊

စာဖတ္သူမ်ား ပရိတ္တရားေတာ္၊ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ႏွင့္အနတၱလကၡဏာသုတ္ တရားေတာ္မ်ား ၾကည္ညိဳပူေဇာ္ႏိုင္ရန္တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ ဖြင့္ၿပီးပူေဇာ္ပါက ၿပီးဆံုးေအာင္ နာၾကားၾကပါရန္ အသိေပးအပ္ပါတယ္။ နတ္မ်ားပင့္ေဆာင္၍ ရြတ္ဖတ္တာျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ နတ္ပို႔ၿပီးသည္အထိဖြင့္ၿပီး နာၾကားၾကပါရန္ ျဖစ္ပါတယ္။

ဝန္ခံခ်က္။ ။ ကူးယူလာေသာဘေလာ့(ဓမၼရသဘေလာ့ေလးမွကူးယူျပန္႕ပြားျခင္းျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ)

သူေတာ္ေကာင္းအဓိပၸါယ္

သူေတာ္ေကာင္းဆုိတာ သူေတာ္လာေအာင္ ကုိယ္ကေကာင္းေပးရတာပဲ သူေတာ္မွ ကုိယ္ေကာင္းမယ္ဆုိရင္ ဘယ္မွာလာျပီး သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္နိဳင္ပါ့မလဲ သူေတာ္ေတာ္ မေတာ္ေတာ္ ကုိယ္ကေတာ္ရမယ္၊ သူေကာင္းေကာင္း မေကာင္းေကာင္း ကုိယ္ကေကာင္းရမယ္၊ဒါမွ သူေတာ္ေကာင္းအစစ္ျဖစ္နုိင္မယ္။

သင္ေသသြားေသာ္

ေၾသာ္....လူ႔ျပည္ေလာက
လူ႔ဘ၀ကား
အုိရနာရေသရဦးမည္
မွန္ေပသည္တည္း။
သုိ႔တၿပီးကား.....
သင္ေသသြားေသာ္
သင္ဖြားေသာေျမ၊
သင္တုိ႔ေျမသည္၊
အေျခတုိးျမင့္၊
က်န္ေကာင္းသင့္၏။
သင္၏မ်ိဳးသား၊
စာစကားလည္း၊
ႀကီးပြားတုိးျမင့္
က်န္ေကာင္းသင့္၏။
သင္ဦးခ်၍ အမွ်ေ၀ရာ
ေစတီသာႏွင့္၊
သစၥာအေရာင္
ဥာဏ္တန္ေဆာင္လည္း
ေျပာင္းလ်က္၀င္းလ်က္
က်န္ေစသတည္း။

(ေဇာ္ဂ်ီ)ေရးပါတယ္အလကၤာအမ်ိဳးအစားျဖစ္ပါတယ္

“ဓမၼခ်မ္းသာ ေတြ႔ေအာင္ရွာ အုိနာေသျခင္း ကင္းေစေသာ္”

ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာျမတ္သံဃာ

ဝန္ခံခ်က္။ ။ ကူးယူလာေသာဘေလာ့(ဓမၼရသဘေလာ့ေလးမွကူးယူျပန္႕ပြားျခင္းျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ)

သူေတာ္ေကာင္းဓာတ္တရားျမတ္ လႊမ္းပတ္ကမာၻတည္ေစေသာ္”

ဣေျႏၵၵရွိလွျမတ္သီလ

ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ၿမဲပါေစ၊

အေမမ်ားအတြက္ တရားတပုဒ္

အေမမ်ားအတြက္ တရားတပုဒ္

“သားလွခ်စ္စြာ မိမာတာ၏၊ နီတ်ာအေတြးေတြး ႏွလံုးေသြးသည္၊
သက္ခ်သူ႔သား ႏို႔စို႔ျငားေသာ္၊ သားျမတ္အဖ်ား ေရာက္လာျငား၍၊
ေဘာ္သာခြာေသြး ျဖဴျဖဴေဖြးသည္၊ ခ်စ္သားလူလွ ခ်စ္ေသာေၾကာင့္”
သီတာခုႏွစ္တန္ အိုင္ႀကီးခုႏွစ္အိုင္ အတြင္းမွာရွိတဲ႔ေရထက္ မိခင္တို႔၏ ႏို႔ေရသည္ ပို၍ေအးျမပါတယ္။ တန္းဖိုးလည္း ထုိက္တန္ပါတယ္။ ဆာေလာင္မႈကိုလည္း ေျပေပ်ာက္ေစပါတယ္။ မိခင္တို႔၏ ႏို႔ေရထက္ တရားဓမၼ ႏို႔ေရသည္ ပို၍ေအးျမပါတယ္။ ထုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ေမတၱာေအးဆရာေတာ္ အရွင္သုဇာတ ေဟာၾကား ဆံုးမေတာ္မူေသာ “အေမမ်ားအတြက္ တရားတပုဒ္” အမည္ေပးထားေသာ တရားေတာ္ကုိ နာယူၾကည္ညိဳျခင္းျဖင့္ ဓမၼႏို႔ရည္ကုိ ေသာက္စို႔ၾကပါ။
မဂၤလာရွိေသာ အခ်ိန္အခါမွာ စာဖတ္သူမ်ား၊ တရားနာသူမ်ား ကိုယ္စိတ္ႏွလံုးမွာ ေအးခ်မ္းသာယာ ႏုိင္ၾကပါေစ။ ေကာင္းက်ိဳးလိုရာ ဆႏၵမ်ား ျပည့္၀ နုိင္ၾကပါေစ…။

ဆက္ဖတ္ပါရန္

ျပန္သိမ္းပါရန္

ဝန္ခံခ်က္။ ။ ကူးယူလာေသာဘေလာ့(ဓမၼရသဘေလာ့ေလးမွကူးယူျပန္႕ပြားျခင္းျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ)

ပိဋကတ္ အစြယ္ေထာင္လွ်င္ ...

တစ္ပိုင္းေၾကာင္ က်က္စာရံုႏွင့္ ခက္ပါလွ သေဘာဉာဏ္
ထက္မာန အေျပာသန္တယ္၊ ေဒါသမာန္ထူပြားး။ ။
ေစာဒကတုဖက္လာလွ်င္ သူ႔ထက္ငါ ျငင္းတဲ့လူစား။ ။
ဘုရားေဟာ ျမတ္ဓမၼကၡခန္ကို တတ္ေလဟန္ေယာင္၀ါး
ပရမတ္ျပန္ အေၾကာင္သမားေတြတို႔ ေထာင္လႊားၾက သူ႔ထက္ငါ
အသိဉာဏ္တစ္ထြာေလာက္ကယ္ႏွင့္ ညာမေထာက္ ေဟာတတ္လွပါ။ ။
ပရိတ္သတ္ ေထာမနာေအာင္ ေစာဒနာဉာဏ္
အေထာက္ေတြႏွင့္ ကန္အေၾကာက္ အတင္းမေရွာင္ ျငင္းၾကလူ႔ေဘာင္၊
ပိဋကတ္အစြယ္ေထာင္လွ်င္၊ အပါယ္ေဘာင္ ဆင္းရလိမ့္ေလး။ ။

တာဝန္ကိုယ္စီ

တာဝန္ကိုယ္စီ " />

ေလာကမွာ လူသားအားလံုး မိမိတုိ႔နဲ႔ ဆုိင္တဲ့ တာ၀န္ေတြ ကုိယ္စီ ရွိႏွင့္ၾကၿပီးသားပါ။ ေက်ာင္းသားက စာသင္တဲ့ အလုပ္ကုိ လုပ္ရသလို ဆရာက စာသင္ေပးတဲ့ အလုပ္ကုိ လုပ္ရပါတယ္။ အလုပ္သမားက အလုပ္လုပ္ေပးရသလို အလုပ္ရွင္က က်သင့္သေလာက္ အခေၾကးေငြ ေပးရပါတယ္။ ေစ်းေရာင္းသူက ပစၥည္းေပးရသလို ေစ်း၀ယ္သူက တန္ရာတန္ေၾကးေပးရပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သာသနာအက်ိဳး၊ ႏုိင္ငံအက်ိဳး၊ အမ်ားအက်ိဳး၊ မိသားစုအက်ိဳး စသျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ေနရတဲ့ ပုဂၢိုလ္ေတြမွာလည္း မိမိတုိ႔နဲ႔ ဆုိင္ရာ၀န္ေတြကုိ ထမ္းရြက္ေနရတာပါပဲ။ အဲလို ဆုိင္ရာ ၀န္ေတြကုိ ထမ္းရြက္ေနတဲ့ သူေတြကုိပဲ ၀န္ထမ္းလို႔ ေခၚဆုိၾကသလို မထမ္းရြက္ႏုိင္ရင္ေတာ့ ၀န္ထမ္းအျဖစ္ မေခၚဆုိႏုိင္ပါဘူး။ ၀န္ထမ္း မဟုတ္တဲ့ ၀န္ထုပ္လို႔ ဆုိရမွာပါပဲ။ ဒီေနရာမွာ တာ၀န္ဆိုတာကလည္း ေနရာယူလိုျခင္းသေဘာမဟုတ္ဘဲ ရရာ ေရာက္ရာမွာ ထမ္းရြက္ျခင္းသေဘာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္မွ တာ၀န္ရွိတာမ်ိဳးမဟုတ္။ လူတိုင္းမွာ ဆိုင္ရာတာ၀န္ ေတြ ရွိၾကပါတယ္။ တာ၀န္သိသူတိုင္းမွာ တာ၀န္ရွိၾကတာခ်ည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အသိဉာဏ္ရွိသူကမွ ေလာကတာ၀န္ကို မယူ၀ံ့လွ်င္ အသိဉာဏ္မဲ့သူတို႔၏ ေလာကကို ဖ်က္ဆီးျခင္းသည္ အျပစ္ဆိုဖြယ္ရာမျမင္လို႔ ဆိုရမွာပါပဲ။

ယေန႔အခါ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ အထြန္းကားဆံုး ႏုိင္ငံ ျဖစ္တယ္လို႔ အသိအမွတ္ျပဳ ခံထားရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ားစုက သဒၶါတရား အားေကာင္းသေလာက္ အေကာင္းအဆုိး၊ အေၾကာင္းအက်ိဳး၊ ဟုတ္- မဟုတ္ ေ၀ဖန္စိစစ္တတ္တဲ့ ပညာဉာဏ္က အားနည္းၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အထူးအဆန္းဆုိရင္ သူ႔ထက္ငါ ဦးေအာင္ သြားတတ္ၾကတယ္။ ပုဂၢိဳလ္ထူးရင္ ခ်ည္းကပ္ၾကတယ္။ သိခ်င္တာေမးမယ္။ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ေျပာျပမယ္။ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆုိၾကမယ္။ ထုိ႔အတူ ဓမၼထူးရင္ ထုိဓမၼကုိ လက္ခံက်င့္သံုးဖုိ႔ ဆည္းကပ္ၾကပါတယ္။ ဓမၼဆုိရာမွာလည္း ကုသုိလ္ျဖစ္ေၾကာင္း ဓမၼနဲ႔ အကုသုိလ္ျဖစ္ေၾကာင္း အဓမၼဆိုၿပီး ရွိပါတယ္။ ဓမၼသည္ ကုသုိလ္ျဖစ္ေၾကာင္း ျဖစ္ၿပီး အဓမၼမွာ အကုသုိလ္ျဖစ္ေၾကာင္း ျဖစ္တယ္လို႔ မွတ္သားႏုိင္ပါတယ္။

ဓမၼသည္ ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္ (၄၅)၀ါ ကာလပတ္လံုး ေဟာၾကားခဲ့သည့္အတြက လည္းေကာင္း၊ ပရိနိဗၺာန္ စံၿပီး ေနာက္ပုိင္းမွာလည္း ဘုရားရွင္ခ်မွတ္ ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ မူအတိုင္း ဒါနကထာ၊ သီလကထာ၊ သဂၢကထာ၊ မဂၢကထာ စသျဖင့္ ေဟာ႐ိုး ေဟာစဥ္သာ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ အထူးအဆန္လုိ႔ မဆုိသာပါဘူး။ အဓမၼသည္ ဘုရားေဟာေဒသနာေတာ္ တို႔ႏွင့္ ဆရာအစဥ္အဆက္ လက္ခံအားကုိးအားထား ျပဳခဲ့ေသာ အ႒ကထာ၊ ဋီကာတုိ႔ကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳ ဆန္႔က်င္ကာ အဆန္းထြင္ေသာ ၀ါဒျဖစ္လို႔ အထူးအဆန္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ ထုိအခါမွာ အထူးအဆန္းႀကိဳက္သူတုိ႔က မွန္၊ မမွန္၊ ဟုတ္၊ မဟုတ္ ေ၀ဖန္စီစစ္ျခင္းမရွိဘဲ ဆည္းကပ္ကာ နည္းနာနိႆယ ခံယူၾကပါေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ဒီပဲယင္း ဆရာေတာ္ႀကီးက “ဉာဏ္အျမင္နည္း၊ သဒၶါကဲ၊ အလြဲလြဲျဖစ္တတ္သည္” ဟု ဆံုးမထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အရွင္ဇ၀န (ေမတၱာရွင္)က “အထူးအဆန္းကုိ ယံုလွ်င္ အရူးအႏွမ္း ျဖစ္တတ္သည္” ဟု ဆံုးမထားပါတယ္။

ေနရာတုိင္းမွာ ဆန္႔က်င္ဘက္ သေဘာရွိတတ္တာ သဘာ၀တရား တစ္ခုပါ။ အတုနဲ႔ အစစ္၊ အမွားနဲ႔ အမွန္၊ အေရွ႕နဲ႔ အေနာက္၊ အခ်စ္နဲ႔ အမုန္း၊ စသျဖင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ သေဘာတရားေတြကုိ လူတုိင္း ျမင္ေတြ႔ေနၾကမွာပါပဲ။ ထုိ ဆန္႔က်င္ဘက္ ေတြထဲမွာ ဓမၼနဲ႔ အဓမၼဆုိတဲ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ တရားကုိေတာ့ လူတုိင္းပုိင္းျခား သိေစခ်င္ပါတယ္။ ျပဳသူရွိရင္ ဖ်က္သူဆုိတာ ရွိသလို ဖ်က္သူရွိရင္ ျပဳျပင္သူဆုိတာလည္း ရွိတတ္စၿမဲပါ။ ဖ်က္ဆီးသူဟာ ပ်က္ဆီးမႈကုိ ပုိင္ဆုိင္ၿပီး ျပဳျပင္ သူဟာ ေကာင္းမြန္မႈကုိ ပုိင္ဆုိင္ရပါတယ္။ ဖ်က္ဆီးသူမဟုတ္ဘဲ ျပဳျပင္သူေတြ ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဘုရားေဟာၾကားခဲ့တဲ့ အဆံုးအမႏွင့္အညီ လိုက္နာက်င့္ၾကံျခင္း မရွိဘူးဆုိရင္ မိမိကုိယ္တုိင္ပဲ သာသနာကုိ ဖ်က္ဆီးသူျဖစ္မွန္း မသိ ျဖစ္ေနတတ္ ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ တရားေဒသနာေတာ္ေတြမွ တူရာ တရားအစုေတြကုိ စုးစည္းၿပီး ၀ိနည္းပိဋကတ္၊ သုတၱန္ပိဋကတ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္ စသျဖင့္ ပိဋကတ္ သံုးပံုသတ္မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ ထုိပိဋကတ္သံုးခုေပါင္းကုိ ပရိယတၱိ သာသနာလို႔ ေခၚပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၀ိနည္းေတာ္အတုိင္း မလိုက္နာရင္ ၀ိနည္းပိဋကတ္ကုိ ပယ္ရာေရာက္ သလို သာသနာေတာ္ကုိ ပုတ္ခက္ရာ ေရာက္သြားပါတယ္။

ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီး ခုႏွစ္ရက္ၾကာတဲ့ အခါမွာ အရွင္မဟာကႆဖရဲ႕ ေနာက္လိုက္ရဟန္းေတြက ဘုရားရွင္ပရိနိဗၺာန္စံ ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သိရတဲ့ အတြက္ ငုိေၾကြးၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သုဘဒၵဆုိတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါးကေတာ့ ငိုေၾကြးျခင္း မရွိပဲ ငုိေၾကြးေနတဲ့ ရဟန္းေတာ္ေတြကုိ- “အရွင္ဘုရားတုိ႔… ၀မ္းမနည္းၾကပါနဲ႔၊ ဘုရားရွိတုန္းကဆုိရင္ ဘယ္ဟာ မအပ္ဘူး၊ ဘယ္ဟာ အပ္တာဆုိၿပီး တပည့္ေတာ္တုိ႔ကုိ ခ်ဳပ္ျခယ္ေနတာ၊ အခုေတာ့ ဘုရားမရွိေတာ့ဘူး။ တပည့္ေတာ္တုိ႔ လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္လို႔ ရၿပီ၊ တပည့္ေတာ္တုိ႔ လြတ္လပ္ၿပီ” ဆုိၿပီး ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ေျပာခဲ့တယ္။ ဒီစကားေတြကုိ အရွင္မဟာကႆဖ ကုိယ္ေတာ္ႀကိး ၾကားေတာ့- “ဘုရားရွင္ရဲ႕ ႐ုပ္အေလာင္းေတာ္ ရွိစဥ္မွာပဲ ဒီလို ေစာ္ကားတဲ့ သာသနာ့ ဆူးေျငာင့္ရန္စြယ္ အႏၲရာယ္ေပၚလာရင္ ေနာင္အခါ ဒီလို လူစားေတြေၾကာင့္ သာသနာေတာ္ႀကီး ပ်က္စီးရေခ်ရဲ႕” လို႔ ဓမၼသံေ၀ဂ ျဖစ္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ အရွင္မဟာကႆဖ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္သည္ ဘုရားရွင္ ၾကြင္းက်န္ခဲ့ေသာ ဓာတ္ေတာ္ေတြကုိ ခြဲေ၀ၿပီးခ်ိန္မွာ သံဃာ့ပရိတ္သတ္ကုိ အစည္းေ၀းေခၚကာ- “ငါ့ရွင္တုိ႔… ဘုရားေဟာထားတဲ့ တရားေတာ္ေတြဟာ မသီကံုးရေသးတဲ့ ပန္ေတြလိုပဲ အစီအစဥ္မရွိဘဲ ျဖစ္ေနတယ္၊ ပန္းေတြဟာ မသီကံုးဘဲ ထားရင္ ေလတုိက္တုိင္း လႊင့္တဲ့ အတြက္ မၾကာခင္မွာပဲ ကုန္သြားႏုိင္ပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ… ဘုရားေဟာေဖာ္ခဲ့တဲ့ တရားေတာ္ေတြကို စီကာစဥ္ကာ သေဘာတူ ေပါင္းစု မထားဘူးဆုိရင္ အဓမၼ၀ါဒ ေလမုန္တုိင္း တုိက္ခတ္လို႔ မၾကာခင္မွာဘဲ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အစစ္အမွန္တရားေတာ္ေတြ ေပ်ာက္ ႏုိင္ပါတယ္။ ငါ့ရွင္တုိ႔… ဓမၼ၀ါဒပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အဓမၼ၀ါဒပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အားႀကီးဖုိ႔ အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္လာရင္ အားႀကီးလာတတ္တယ္၊ အကယ္၍မ်ား အဓမၼ၀ါဒေတြ အားႀကီးလာမယ္ဆုိရင္ တစ္သာသနာလံုး ထိန္းမရ၊ သိမ္းမရေအာင္ ခက္ကုန္ၾကလိမ့္္မယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ အဓမၼေတြ မထြန္းကားခင္၊ ဓမၼေတြ မေပ်ာက္ကြယ္ခ်ိန္မွာ သဂၤါယနာ တင္ၾကပါစို႔” လို႔ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။

အရွင္မဟာကႆဖရဲ႕ သဂၤါယနာတင္ဖုိ႔ မိန္႔လိုက္တဲ့ ၾသ၀ါဒကုိ ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ အရွင္မဟာကႆဖဟာ သာသနာေတာ္ အတြက္ ေၾကာင့္ၾကမဲ့ မေနခဲ့ပါဘူး။ သာသနာ့ ရန္စြယ္ေတြကိုလည္း ဥေပကၡာျပဳလို႔ မထားဘူးဆုိတာ ထင္ရွားပါတယ္။ ဘုရားရွင္ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ၿပီး ႏွစ္တစ္ရာေက်ာ္ေလာက္ ၾကာတဲ့ အခါ ေ၀သာလီျပည္ ၀ဇၨီုတုိင္းသား ရဟန္းမ်ားက- “ရဟန္းမ်ား ေရႊ၊ ေငြ အလွဴခံအပ္တယ္။ ေနမြန္းလြဲၿပီး ေနရိပ္လက္ႏွစ္သစ္ လြန္တဲ့အထိ ခဲဖြယ္မ်ားကုိ စားႏုိင္တယ္။ ေသရည္အႏုစား၊ စိမ္ရည္အႏုစားကုိ ေသာက္သံုးႏုိင္တယ္”… အစရွိတဲ့ ၀ိနည္းေတာ္ (၁၀)ခ်က္ကုိ ျပင္ဆင္က်င့္ သံုးၾက တယ္။ ဒီသတင္းကုိ အရွင္မဟာယသ ၾကားသိရတဲ့ အတြက္- “ဗုဒၶသာသနာ ပ်က္စီးေၾကာင္းကုိ ၾကားသိရပါလ်က္ ေၾကာင့္ၾကမစုိက္ဘဲ ေနလို႔ မေတာ္ေပဘူး။ ယခုပဲ ငါသြားလို႔ အဓမၼ၀ါဒီမ်ားကုိ ႏွိမ္နင္းကာ ဓမၼအစစ္အမွန္ကုိ ျပမယ္” လို႔ အၾကံျဖစ္ကာ အဓမၼ၀ါဒီတို႔ရဲ႕ ေ၀သာလီျပည္ကုိ အေဖာ္မပါ တစ္ပါးတည္း ၾကြေတာ္မူကာ ရွင္းလင္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ အရွင္မဟာယသရဲ႕ သာသနာေတာ္ အေပၚမွာ ဥေပကၡာျပဳ မထားမႈပါပဲ။ သာသနာေတာ္ အေပၚမွာ လစ္လွ်ဴရႈမေနခဲ့ပါဘူး။

ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီး ႏွစ္ေပါင္း ၂၃၅ႏွစ္ေလာက္မွာ သာသနာေတာ္မွာ ပစၥည္းေလးပါး ေပါမ်ားသေလာက္ ရေသ့တိတၱိ တုိ႔မွာေတာ့ ပစၥည္းေလးပါးရွားပါးလို႔ သာသနာေတာ္ထဲကုိ တိတ္တိတ္ပုန္း ၀င္ေရာက္လာၿပီးေတာ့ သူတုိ႔ရဲ႕ မိစာၧအယူေတြ ကုိ မစြန္႔ပဲ ယူၿမဲ ယူထားၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့ သာသနာေတာ္ဟာ မသန္႔မရွင္း ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အရွင္မဟာ ေမာဂၢလိပုတၱတိႆမေထရ္ဟာ ဒီသာသနာ့ ရန္စြယ္ေတြကုိ ေျဖရွင္းဖုိ႔ အတြက္ အဓမၼ၀ါဒီရဟန္းမ်ားနဲ႔ အျပန္အလွန္ အေမးအေျဖ အေခ်အတင္ျပဳလုပ္ၿပီး ၀ါဒတစ္ခုခ်င္းကုိ အႏုစိတ္စီစစ္ကာ ဖယ္ထုတ္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဒါကုိ ၾကည့္ျခင္းအား ျဖင့္ အရွင္မဟာေမာဂၢလိပုတၱတိႆ မေထရ္သည္လည္း သာသနာေတာ္ရဲ႕ အဓမၼေတြကို ေၾကာင့္ၾကမဲ့ မေနခဲ့ဘူးဆုိတာ ျမင္သာပါတယ္။ အရွင္အရဟံနဲ႔ အေနာ္ရထာတုိ႔လည္း ဆရာဒကာ ညီညြတ္စြာနဲ႔ သာသနာ့ ဆူးေျငာင့္ေတြကုိ ရွင္းလင္း ခဲ့ၾကတာ အားလံုး သိႏွင့္ၿပီးသားပါ။ ယေန႔တုိင္ေအာင္ ေခတ္အဆက္ဆက္က သာသနာ့ တာ၀န္ကုိ ယေန႔တုိင္ေအာင္ သံဃာေတာ္ အရွင္သူျမတ္မ်ားက တာ၀န္သိၿပီး တာ၀န္ရွိသည့္ အားေလ်ာ္စြာ သာသနာ့၀န္ကုိ ထမ္းရြက္ေနၾကဆဲပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

လူမ်ားသည္လည္း နည္းလမ္းမွန္ကန္စြာႏွင့္ ဆရာေကာင္းတုိ႔ ထံမွာ ခ်ည္းကပ္ကာ နည္းနာခံယူ တတ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါထက္ပုိလို႔ ဆရာဒကာ ညီညြတ္စြာႏွင့္ သာသနာ့ တာ၀န္ကုိ ထမ္ေဆာင္ႏုိင္ၾကတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ျဖစ္ေစခ်င္ပါ တယ္။ ဓမၼ၊ အဓမၼကုိ ေ၀ဖန္ုပုိင္းျခားႏုိင္ၿပီး ဓမၼအတြက္ တာ၀န္သိၿပီး တာ၀န္ေက်တဲ့ သူမ်ား ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါသည္ သာသနာ့ တာ၀န္ကုိ ယူ၀ံ့ေသာ ကုိယ္စီတာ၀န္သိ စိတ္ပင္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ဓမၼခ်မ္းသာကုိ ေတြ႕ေအာင္ ရွာႏုိင္၍ ဓမၼက ေပးေသာ ခ်မ္းသာအစစ္ကုိ ရရွိခံစားႏုိင္ၾကပါေစ…


က်မ္းကုိး။ ။ ဥေပကၡာမရွိေသာ ႏွလံုးသား - အရွင္နာရဒ (ဟုိပင္)

ဝန္ခံခ်က္။ ။ ကူးယူလာေသာဘေလာ့(ဓမၼရသဘေလာ့ေလးမွကူးယူျပန္႕ပြားျခင္းျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ)

သာသနာေတာ္ တည္ရာအုတ္ျမစ္ဟာ ဘာလဲ

ဒကာ။ ။သာသနာေတာ္ကို တည္ေထာင္တဲ႔ေနရာမွာ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ဟာ အဓြန္႔ရွည္ၾကာတည္တံ႔ေအာင္ ဘာကို ဦးတည္လ်က္ အုတ္ျမစ္ခ် အေျခခံေတာ္မူတယ္ ဆိုတာ စာေပမွာ ပါပါသလားဆရာေတာ္။
ဆရာ။ ။ပါတယ္ ဒကာႀကီးတို႔၊ သုတ္သီလကၡန္ ဋီကာသစ္ဆရာက သာသနာေတာ္၏ ဦးတည္ခ်က္အေျခခံမူလကို...
ဒီဃ ဒႆီ စိရံကာလံ
ပတိ႒ာေပသိ သာသနံ။
အရွည္ကို ျမင္သိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသခင္သည္ ၾကာျမင္႔စြာေသာ ကာလပတ္လံုးတည္တံ႔ ႏုိင္ေစရန္သာသနာေတာ္ျမတ္ကို ၀ိနည္းတရားျဖင္႔ သီလကိုဦးတည္ကာ အေျခခံအုတ္ျမစ္ခ်၍ တည္ေစေတာ္မူခဲ႔သည္ဟု ယခုလိုဆိုထားတာရိွတယ္။
လူေတြ၀ိနည္းတတ္ေအာင္သင္ပါ။
၀ိနေယ ဌိေတ သာသနံ ဌိတံ တဲ႔ ။
ဒါေၾကာင္႔ သာသနာေတာ္အရွည္ခံ၍ တည္တံ႔ေစခ်င္ရင္ လူေတြက ၀ိနည္းတရား သင္ၾကားကာ ၀ိနည္း သီလ သိကၡာႏွင္႔ ျပည္႔စံုေတာ္မူၾကတဲ႔ ရဟန္းသံဃာေတာ္တို႔ ကိုသာေရြးခ်ယ္စိစစ္ ကိုးကြယ္ၾကရမည္။ ၀ိနည္းတရားဟာ သာသနာေတာ္ရဲ႕ အုတ္ျမစ္အေျခခံ အသက္ပဲ။

ဝန္ခံခ်က္။ ။ ကူးယူလာေသာဘေလာ့(ဓမၼရသဘေလာ့ေလးမွကူးယူျပန္႕ပြားျခင္းျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ)

“သံဃာ့ဂုဏ္ရည္” အပိုင္း(၁)

သံဃာေတာ္ အရွင္သူျမတ္မ်ားသည္ ေထရ၀ါဒ သာသနာေတာ္ကို တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေအာင္ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ရပါတယ္။ ယေန႔အခ်ိန္ က်ေနာ္တုိ႔ေတြသည္ စစ္မွန္ေသာ တရားနည္းလမ္းေတြ ေလ့လာသိရွိခြင့္၊ နာၾကားခြင့္၊ က်င့္ၾကံအားထုတ္ႏုိင္ခြင့္ ရရွိေနျခင္းမွာ သံဃာေတာ္မ်ား၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ေဘးဒုကၡအားလံုးမွ လြတ္ေျမာက္ရာ တရားနည္းလမ္းမ်ားကို လမ္းညႊန္ေဟာၾကား ဆံုးမေတာ္မူခဲ့သလို၊ ေလာကအတြင္း ေနထုိင္နည္း၊ စီးပြားရွာနည္း၊ လူသားတုိ႔ တုိးတတ္နည္း စတဲ့ ေလာကႀကီး ေအးခ်မ္းသာယာေစမည့္ တရားနည္းလမ္းမ်ားကိုလဲ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ထုိတရားေတာ္မ်ားကို သံဃာေတာ္မ်ားကပင္ ျပန္လည္ေဟာၾကား ဆံုးမေတာ္မူၾကပါတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ဓမၼေစတီဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲေကာသလႅ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ “သံဃာဂုဏ္ရည္ တရားေတာ္” ကုိ အားလံုးနာၾကားသိရွိ လိုက္နာေစခ်င္ပါတယ္။
ဓမၼေစတီဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲေကာသလႅ ေဟာၾကားေသာတရားမ်ားကုိ ေအာက္ပါလင့္မွာ ကူးယူႏုိင္ပါတယ္။

ဝန္ခံခ်က္။ ။ ကူးယူလာေသာဘေလာ့(ဓမၼရသဘေလာ့ေလးမွကူးယူျပန္႕ပြားျခင္းျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ)

ဘုရားရွင္၏ ၾသ၀ါဒေတာ္ႏွင့္ လိုက္နာဖြယ္ရာ

“ရဟန္းတုိ႔… သူတစ္ပါးတုိ႔သည္ ငါ၏ အျပစ္ကုိျဖစ္ေစ၊ တရား၏ အျပစ္ကုိျဖစ္ေစ၊ သံဃာ၏ အျပစ္ကုိ ျဖစ္ေစ ေျပာၾကလွ်င္ ထုိ(ေျပာၾကရာ)၌ သင္တုိ႔သည္ ရန္ၿငိဳးထားျခင္း၊ ႏွလံုးမသာျခင္း၊ စိတ္မေက်ခ်မ္းျခင္း မျဖစ္ေစသင့္”

“ရဟန္းတုိ႔… သူတစ္ပါးတုိ႔သည္ ငါ၏ အျပစ္ကုိျဖစ္ေစ၊ တရား၏ အျပစ္ကုိျဖစ္၊ သံဃာ၏ အျပစ္ကုိ ျဖစ္ေစ ေျပာၾကရာ၌ သင္တုိ႔သည္ အမ်က္ထြက္ၾကလွ်င္၊ ႏွလံုးမသာၾကလွ်င္ သင္တုိ႔ အားသာလွ်င္ အႏၲရာယ္ျဖစ္ရာ၏”

“ရဟန္းတုိ႔… သူတစ္ပါးတုိ႔သည္ ငါ၏ အျပစ္ကုိျဖစ္ေစ၊ တရား၏အျပစ္ကုိ ျဖစ္ေစ၊ သံဃာ၏ အျပစ္ကုိ ျဖစ္ေစ ေျပာၾကရာ၌ ဤစကားသည္ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း မဟုတ္၊ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ေၾကာင္း မမွန္၊ စင္စစ္အားျဖင့္ ဤအျပစ္သည္ ငါတုိ႔၌ ထင္ရွားမရွိ ဟု မဟုတ္သည္ကုိ မဟုတ္သည့္ အတိုင္း သင္တုိ႔ ေျဖရွင္းရမည္” (ဒီ၊ ျမန္၊ ၁၊ ၁၁)။
အထက္ပါေကာက္ႏုတ္ခ်က္သည္ ဒိဃနိကာယ္ ျဗဟၼဇာလသုတ္ေတာ္လာ ျမတ္ဗုဒၶ၏ မိန္႔မွာေတာ္မူခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။


ဘုရား၊ တရား သံဃာ ရတနာျမတ္သံုးပါး၏ အျပစ္ကုိ ေျပာဆုိၾကသည္ကုိ ၾကားသိၾကလွ်င္ ရန္ၿငိဳးထားျခင္း၊ ႏွလံုးမသာယာျခင္း၊ စိတ္မေက်ခ်မ္းျခင္း မျဖစ္ၾကရန္ ျမတ္ဗုဒၶသည္ သတိေပးေတာ္မူပါတယ္။
အဘယ္ေၾကာင့္ သတိေပးေတာ္မူရသနည္းမူ- ထုိရန္ၿငိဳးထားျခင္း၊ ႏွလံုးမသာယာျခင္း ဟူေသာ ေဒါသ၊ ေဒါမနႆမ်ားသည္ မိမိတို႔၏ စိတ္ဓာတ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တရားရေရးကုိ အေႏွာင့္အယွက္ေပးႏုိင္ ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။

ထုိသုိ႔ဆုိလွ်င္ ရတနာသံုးပါးႏွင့္ စပ္၍ အျပစ္ေျပာဆုိၾကသည္ကုိ ေတြ႕ျမင္ၾကားသိရာ၌ ေဒါသ၊ ေဒါမနႆ မျဖစ္ေစဘဲ သည္းခံေန႐ံုမွ်ျဖင့္ သာသနာ့၀န္ထမ္း ရဟန္းတစ္ပါး၏ တာ၀န္ေက်ပြန္ပါၿပီေလာ… ဟု ေမးစရာရွိလာသျဖင့္ “ဤစကားသည္ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း မဟုတ္၊ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း မမွန္၊ စင္စစ္အားျဖင့္ ဤအျပစ္သည္ ငါတုိ႔၌ ထင္ရွားမရွိ” ဟု မဟုတ္သည္ကုိ မဟုတ္သည့္အတုိင္း ေျဖရွင္းရမည္ဟု ဆက္လက္ မိန္႔မွာေတာ္ မူခဲ့ပါတယ္။

“တုမာကံ သတၳာ န သဗၺညဴ ဓေမၼာ ဒုရကၡာေတာ္ သံေဃာ ဒုပၸဋိပေႏၷာတိ အာဒီနိ သုတြာ န တုဏွီ ဘ၀ိတဗၺံ”
“သင္တုိ႔၏ဆရာ ဘုရားျမတ္စြာသည္ သဗၺညဴ မဟုတ္၊ တရားကုိ မေကာင္းသျဖင့္ ေဟာေတာ္မူအပ္၏။ သံဃာသည္ ေကာင္းစြာမက်င့္၊ ဤသို႔ အစရွိေသာ စကားတုိ႔ကုိ ၾကားသိရသည္ရွိေသာ္ ဆိတ္ဆိတ္မေနအပ္”

“ဧ၀ံ ပန ၀တၱဗၺံ ဣတိေပတံ အဘူတံ န သဗၺတၳ”
“ဤသုိ႔ ေျပာဆုိအပ္၏။ အၾကင္စကားကုိ သင္တုိ႔ ေျပာဆုိအပ္၏။ ထုိစကားသည္ ဤအေၾကာင္းလည္း မမွန္၊ ဤသုိ႔ သေဘာရွိေသာ အျပစ္သည္ ငါတုိ႔၌ ထင္ရွားမရွိ၊ ငါတုိ႔၏ ဆရာဘုရားသည္ အားလံုးကုိ သိေတာ္မူသည္သာတည္း၊ တရားေတာ္သည္လည္း ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားေတာ္မူအပ္ေသာ တရားေတာ္ပင္ ျဖစ္၏။ ရွစ္ေယာက္အရိယာ ျမတ္သံဃာေတာ္ သည္လည္း ေကာင္းေသာ အက်င့္ကုိ က်င့္ေတာ္မူ အပ္ပါေပ၏။ ျမတ္ဗုဒၶ၏ သဗၺညဳအျဖစ္ တရားေတာ္ကုိ ေကာင္းစြာ ေဟာေတာ္မူအပ္သည္၏ အျဖစ္၊ အရိယာသံဃာေတာ္၏ သုပၸဋိပႏၷ၏ အျဖစ္ကုိ ဤအေၾကာင္း ဤအေၾကာင္းတုိ႔ကုိ ေထာက္၍ သိအပ္ပါ၏” ဟု ေျပာဆုိ ေျဖရွင္းအပ္၏။ သို႔ရာတြင္ ေနရာတကာတုိင္း လိုက္၍ ေျဖရွင္းမေနရ။

အဘယ္ကဲ့သုိ႔ေသာ ေနရာမ်ိဳး၌ မေျဖရွင္းဘဲ ေနရမည္နည္းမူ-
“သင္သည္ သီလမရွိ၊ သင္၏ဆရာသည္ အက်င့္မေကာင္း၊ သင္သည္ ဤမည္ေသာ အမႈကုိ ျပဳအပ္၏။ သင္၏ဆရာသည္ ဤအမႈကုိ ျပဳအပ္၏” ဟု ဆုိအပ္သည္ရွိေသာ ဆိတ္ဆိတ္ေနလ်က္ သည္းခံအပ္၏။ စိတ္ဆုိးေဒါသ မထြက္ၾကဘဲ ကဲ့ရဲ႕ စကားကုိ ေျဖရွင္းအပ္၏။ “သင္သည္ ျမည္းလိုေကာင္၊ ႏြားလိုလူ” စသည္ျဖင့္ ဆဲေရးေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ လ်စ္လ်ဴ႐ႈ၍ သည္းခံ ျခင္းကုိသာ ျပဳအပ္၏။ (ဒီ၊ ႒၊ ၁၊ ၅၃)။

အထက္ပါ ပါဠိေတာ္၊ အ႒ကထာမ်ားအရ “သာသနာ့ ၀န္ထမ္း ရွင္ရဟန္းမ်ား အေနျဖင့္ ရတနာသံုးပါး၏ အျပစ္ျပ စကားတုိ႔ကုိ ေတြ႕ျမင္ၾကားသိရသည္ ရွိေသာ္ မဟုတ္လွ်င္ မဟုတ္သည့္ အတုိင္း ျပန္လည္ ေျဖရွင္းအပ္၏။ မိမိႏွင့္မိမိ၏ ဆရာသမား သိကၡာတရားႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အျပစ္ျပစကားတုိ႔ကုိ ေတြ႕ျမင္ၾကားသိရသည့္ အခါ အေရးလုပ္ကာ ေျဖရွင္း မေနဘဲ လ်စ္လ်ဴ႐ႈကာ သည္းခံအပ္၏” ဟု မွတ္သားရပါတယ္။

ယခုမူကား မိမိႏွင့္ မိမိဆရာသမားကုိ ထိပါးလာလွ်င္ ခ်က္ခ်င္း တံု႔ျပန္လိုၾကေသာ္လည္း ရတနာသံုးပါးႏွင့္ ပတ္သတ္လာ လွ်င္ ကုိယ္ႏွင့္ မဆုိင္သလို ဆိတ္ဆိတ္ေနၾကပါတယ္။ ထုိအေၾကာင္းတုိ႔ကုိ ေျဖရွင္းရန္မွာ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားသာ တာ၀န္ရွိသည္ဟု မခံယူသင့္ပါ။ သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳ၍ (ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမည္ခံသူ) လူမ်ားသည္လည္း ေဆာင္ရြက္ရပါမယ္။ မဟာဂႏၶာ႐ံုဆရာေတာ္ႀကီး ေရးေသာ အနာဂတ္သာသနာေရး က်မ္းတြင္ လူမ်ားလည္း သာသနာျပဳႏုိင္ပံုကုိ အက်ယ္တ၀င့္ ေရသား ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ထုိအခ်က္ကုိ ေထာက္႐ႈျခင္းအားျဖင့္ လူေတြ အေနျဖင့္ သာသနာႏွင့္ မေလ်ာ္ညီသည့္ အျပဳအမူမ်ားအေပၚ ေ၀ဖန္စမ္းစစ္၍ အမွန္တရားျဖစ္ေအာင္ ေဆာက္ရြက္ႏုိင္ပါတယ္။

ယေန႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ားစုသည္ သူမ်ားပါးစပ္ႏွင့္သာ လမ္းဆံုးေနၿပီး အမွားအမွန္၊ ဘုရားေဟာႏွင့္ကုိက္ညီမႈ ရွိ၊ မရွိ မခ်င့္ခ်ိန္တတ္ၾကပါ။ သာသနာဆုိတာ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာဆုိသည့္ သိကၡာသံုးရပ္ျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ယေန႔ အခ်ိန္မွာ သက္တမ္းအရွည္ၾကာဆံုး အဖြဲ႔အစည္းကုိ ျပပါဆုိလွ်င္ သံဃာ့ အဖြဲ႔အစည္းကုိ ျပရမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိသို႔ျဖစ္ရေလေအာင္ ဘုရားရွင္သည္ ၀ိနည္းေတာ္မ်ား ပညတ္၍ ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ထုိ၀ိနည္းေတာ္ဆုိရာမွာ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ၀ိနည္းေတာ္အျဖစ္ ပညတ္ခဲ့ျခင္းမဟုတ္ပဲ သာသနာေတာ္ကုိ ထိခိုက္၊ ပ်က္စီး ညႈိးႏြမ္းေစမည့္ အျပဳအမူမ်ား ေပၚေပါက္လာမွသာ လိုအပ္သလို ပညတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

“၀ိနေယာ နာမ သာသနႆ အာယု= ၀ိနည္းသည္ သာသနာေတာ္၏ အသက္ျဖစ္၏” ဟူေသာ သဂၤါယနာတင္ ေရွး မေထရ္တုိ႔၏ က်ဴးရင့္ေတာ္မူခ်က္ကုိ ေထာက္႐ႈ၍ ၀ိနည္းသည္ သာသနာေတာ္အတြက္ မည္မွ် အေရးႀကီးလွသည္ကုိ နားလည္ သေဘာေပါက္သင့္ပါၿပီ။ သဂၤါယနာ ေျခာက္ႀကိမ္တင္ခဲ့သည္မွာ ပံုျပင္ေတြ မဟုတ္ပါ။

စာေပအရေျပာဆုိ ေန႐ံုသပ္သပ္ျဖင့္ အရာမေရာက္ဟု မဆုိသင့္ပါေပ။ ယေန႔ စာေပႏွင့္ ေျပာဆုိျခင္းကုိ လက္မခံႏုိင္ၾကပဲ ဘုရားရွင္ေဟာသည့္ ကာလာမသုတ္ေတာ္လာ အခ်က္မ်ားကို ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ အနည္းငယ္မွ် စဥ္းစားတတ္ေစခ်င္ ပါတယ္။ ထုိအခ်ိန္ကာလမွာ ဘာသာအယူ၀ါဒ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေပၚေပါက္ၿပီး လူေတြကုိ စည္း႐ံုးေဟာၾကား သျဖင့္ ဘုရားရွင္က ကာလာမသုတ္ အတုိင္း ေဟာၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ကာလာမ ပုဏၰားတုိ႔က ဗုဒၶ၀ါဒကုိ လက္ခံၾကတာ အမွန္ပါပဲ။ ယခုအခ်ိန္မွာ ျမတ္စြာဘုရားေဟာခဲ့တဲ့ ပိဋတ္ကတ္သံုးပံု၊ ဓမၼကၡႏၶာ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ အထင္အရွားရွိပါ လွ်က္ ဗုဒၶဘာသာလို႔ ခံယူထားတဲ့ သူေတြက ဘုရားေဟာ ပိဋကတ္ကုိ မယံုၾကည္ေသး သလား? ပိဋကတ္ေတာ္မွာ ပါတဲ့ တရားေတြကုိပဲ ကုိယ္ေတြ႔မဟုတ္လို႔ စိတ္မခ်ရဘူးလို႔ ဆုိလိုခ်င္ၾကတာလား?

ဘုရားရွင္သည္ ကာလာမသုတ္ကုိ ေဟာစဥ္မွာ သူ႔ဘာသာ၊ ငါ့ဘာသာလို႔ အၿပိဳင္အဆုိင္ စည္းရံုးေနခ်ိန္ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ကာလာမပုဏၰားတုိ႔ကုိ တဆင့္ စကားဆုိလည္း မယံုဖုိ႔၊ စာေပက်မ္းဂန္ (ဗုဒၶစာေပကို မဆိုလို ဗုဒၶစာေပ အျပည့္အစံု မေပၚေပါက္ေသးေသာ ကာလ တျခားဘုရားတို႔၏ စာေပ၊ ႐ိုးရာစာေပကိုသာ ဆိုလိုသည္) ႏွင့္ကုိက္ညီတယ္ ဆုိၿပီးေတာ့လည္း မယံုဖုိ႔ စသျဖင့္ ေဟာၾကားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုသုိ႔ဆုိရျခင္းမွာ ဘာသာ၀ါဒခ်င္း အျပိဳင္အဆုိင္ျဖစ္ ေနတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ လက္ေတြ႕ လိုက္နာၾကည့္ၿပီးမွ ယံုၾကည္ဖုိ႔ ေဟာၾကားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ယခုအခါမွာ ကုိးကြယ္အား ထားရာ အစစ္မွန္ျဖစ္တဲ့ ဘုရားေဟာတရားေတြ ရွိႏွင့္ေနၿပီဆုိတာ လူတုိင္း ယံုၾကည္ၾကမွာပါ။ ထုိတရားေတာ္ေတြသည္ ပိဋကတ္ေတာ္မွာပါတဲ့ အတုိင္းျဖစ္လို႔ စာေပပိဋကတ္ကုိ မယံုၾကည္ရင္ တရားကုိ မယံုၾကည္ရာ ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ ထုိနည္းတူ တရားဆုိရင္လည္း စာေပႏွင့္ပါ တုိက္ဆုိင္စစ္ေဆး ခံႏုိင္ရပါမယ္။

ထုိ႔သုိ႔ ဆုိရလွ်င္ စာေပသည္ သာသနာေတာ္ အတြက္ မည္မွ် အေရးပါသည္ကုိ မွန္းဆ သိျမင္ႏုိင္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
“တရားမနာ၊ စာေပမသင္၊ ႏႈတ္တြင္ မေဆာင္၊ သိေအာင္ မမွတ္၊ ပဋိပတ္ကြာ၊ ဤငါးျဖာ ဘုရားသာသနာ ကြယ္ေၾကာင္းတည္း” ဆုိသည့္ အတုိင္း-
စာေပမသင္ၾကားျခင္းပင္လွ်င္ သာသနာကြယ္ေၾကာင္းဟု ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားဆံုးမခဲ့သည္ကုိ သတိျပဳေစလိုပါတယ္။

ထုိ႔အျပင္ ပရိယတၱိမူလကံ သာသနံ လို႔ ဋီကာ ဆရာတို႔မိန္႔ဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ သာသနာရဲ႕အေျခခံ ေရေသာက္ျမစ္ဟာ ပရိယတၱိပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပရိယတ္မပါေသာ ပဋိပတ္သည္လည္း စနစ္မက်သလို ပရိယတ္ သပ္သပ္ႏွင့္ ပဋိပတ္ မပါလွ်င္လည္း အက်ိဳးမမ်ားႏုိင္ပါ။ ထုိသေဘာကုိ နားလည္ လက္ခံႏုိင္ၾကပါေစ…

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သာသနာသည္ တေန႔မွာ ကြယ္ရမယ္ဆုိတာ ယံုၾကည္လက္ခံပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ သာသနာ ထြန္းကာေနခ်ိန္ မွာေတာ့ စစ္မွန္သည့္ နည္းလမ္းအတုိင္းသာ ျဖစ္ေစခ်င္တာ မွန္ကန္ေသာ ဆႏၵပါ။ ငယ္စဥ္ဘ၀ကတည္းက စာေပေလ့လာ သင္ယူဆည္းပူးခဲ့ေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ ေက်းဇူးဂုဏ္၊ သီလဂုဏ္၊ သမာဓိဂုဏ္၊ ပညာဂုဏ္တုိ႔ ေမ့ေလ်ာ့ထားလို႔ မသင့္ေတာ္ပါေပ။ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္ သာသနာ အက်ိဳးကို စြမ္းစြမ္းတမံ မေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့ရင္ေတာင္ မိမိတုိ႔ေၾကာင့္ သာသနာေတာ္၏ သိကၡာေတြကုိ မပ်က္စီး၊ မညိႈးႏြမ္းေစဖုိ႔ေတာ့ တာ၀န္ယူေပးၾကပါ။

စြမ္းႏုိင္သည့္ဘက္မွ ေဆာင္ရြက္မည္ ဆုိပါေသာ္ သီလသိကၡာ၊ သမာဓိသိကၡာ၊ ပညာသိကၡာႏွင့္ သင့္ေတာ္မွန္ကန္သည့္ တရားဓမၼမ်ားကုိသာ ေရြးခ်ယ္ ေဆာင္ရြက္တတ္ေစလိုပါတယ္။

စိတၱသုခ ကာယသုချဖင့္ ျပည့္စံုႏုိင္ၾကပါေစ…

ဆက္ဖတ္ပါရန္

ေရးသားသူ ေအာင္ဦး ကူးယူလာေသာဘေလာ့(ဓမၼရသဘေလာ့ေလးမွကူးယူျပန္႕ပြားျခင္းျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ)

လယ္တီေတာ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ -၇-ေန႔ ဘုရားရွိခုိး

မူရင္း ၇-ေန႔ ဘုရားရွိခုိက ဒီမွာ

၇-ေန႔ ဘုရားရွိခုိး ကဗ်ာမ်ား

............ပိဋကတ္ အစြယ္ေထာင္လွ်င္ ............ တစ္ပိုင္းေၾကာင္ က်က္စာရံုႏွင့္ ခက္ပါလွ သေဘာဉာဏ္ ထက္မာန အေျပာသန္တယ္၊ ေဒါသမာန္ထူပြား။ ေစာဒကတုဖက္လာလွ်င္ သူ႔ထက္ငါ ျငင္းတဲ့လူစား။ ဘုရားေဟာ ျမတ္ဓမၼကၡခန္ကို တတ္ေလဟန္ေယာင္၀ါး, ပရမတ္ျပန္ အေၾကာင္သမားေတြတို႔ ေထာင္လႊားၾက သူ႔ထက္ငါ, အသိဉာဏ္တစ္ထြာေလာက္ကယ္ႏွင့္ ညာမေထာက္ ေဟာတတ္လွပါ။ ပရိတ္သတ္ ေထာမနာေအာင္ ေစာဒနာဉာဏ္ အေထာက္ေတြႏွင့္ ကန္အေၾကာက္ အတင္းမေရွာင္ ျငင္းၾကလူ႔ေဘာင္၊ ပိဋကတ္အစြယ္ေထာင္လွ်င္၊ အပါယ္ေဘာင္ ဆင္းရလိမ့္ေလး။ ။ (ေက်းဇူးေတာ္ရွင္လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး) ------------------------------------ ေနာက္ဘ၀ ယုံၾကည္ရင္ေတာ႔ ေရွာင္သင္႔ ျပဳသင္႔ ခြဲျခားသင္႔တယ္၊ မယုံၾကည္ရင္ေတာ႔ လုပ္ခ်င္ရာကုိသာ လုပ္, ဒါေပမယ္႔ လမ္းႏွစ္သြယ္နဲ႔ ရင္ဆုိင္ေတြ႕ၾကဳံ လာရင္ေတာ႔ မလြဲႏုိင္တဲ႔လမ္းကုိ လုိက္ပါ။ (ဆရာေတာ္ဦးဇနကာဘိ၀ံသ) ---------------------------------- သင္-ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ အထင္မႀကီးနဲ႔၊ သတၱေလာကႀကီးထဲမွာ ကုိယ္႔ထက္သာတဲ႔ သတၱ၀ါေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနတယ္။ (ဆရာေတာ္ဦးဇနကာဘိ၀ံသ) ------------------------------------ ယခုလက္ရွိ အခ်ိန္ထက္ ေကာင္းေသာအခ်ိန္မရွိ လက္ရွိအခ်ိန္ကို နိဗၺာန္အထိ အက်ိဳးရွိေအာင္ အသံုးခ်ပါ။ (မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး) ------------------------------------ မေကာင္းကြက္ကိုသာ ၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္ ေပါင္းႏိုင္စရာပုဂၢိဳလ္မ႐ွိ၊ ေကာင္းကြက္ကိုသာ ၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္ မေပါင္းႏိုင္စရာပုဂၢိဳလ္မ႐ွိ ---------------------------------- -------“အနႏၱသူရိယ”------- သူတည္းတစ္ေယာက္၊ ေကာင္းဖုိ႔ေရာက္မူ၊ သူတစ္ေယာက္မွာ၊ ပ်က္လင္႔ကာသာ၊ ဓမၼတာတည္း။ ေရႊအိမ္နန္းႏွင္႔၊ ၾကငွန္းလည္းခံ၊ မတ္ေပါင္းရံလ်က္၊ ေပ်ာ္စံရိပ္ျငိမ္၊ စည္းစိမ္မကြာ၊ မင္းခ်မ္းသာကား၊ သမုဒၵရာ၊ ေရမ်က္ႏွာထက္၊ ခဏတက္သည့္၊ ေရပြက္ပမာ၊ တစ္သက္လ်ာတည္း။ ၾကင္နာသနား၊ ငါ႔အားမသတ္၊ ယခုလႊတ္လည္း၊ မလြတ္ၾကမၼာ၊ လူတကာတုိ႔၊ ခႏၶာခုိင္က်ည္၊ အတည္မၿမဲ၊ ေဖာက္လႊဲတတ္သည္၊ မခၽြတ္စသာ၊ သတၱ၀ါတည္း။ ရွိခုိးေကာ္ေရာ္၊ ပူေဇာ္အကၽြန္၊ ပန္ခဲ႔တုန္၏၊ ခုိက္ၾကဳံ၀ိပါက္၊ သံသာစက္၌၊ ႀကိဳက္လတ္တြန္မူ၊ တုံ႔မယူလုိ၊ ၾကည္ညိဳစိတ္သန္၊ သခင္မြန္ကုိ၊ ခ်န္ဘိစင္စစ္၊ အျပစ္မဲ႔ေရး၊ ခြင္႔လွ်င္ေပး၏၊ ေသြးသည္ အနိစၥာ၊ ငါ႔ခႏၶာတည္း။

ယခုအခါ ဆရာေတာ္သည္ --------0000---------- သီတဂူဗုဒၶ၀ိဟာရေက်ာင္းတြင္ ေရႊစည္းဂုံေစတီ ပုံစံတူ တည္ထားပူေဇာ္ရန္အတြက္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ၊ တကၠဆက္ျပည္နယ္သုိ႔ ေရာက္ရွိေနပါသည္။ --------0000---------- သီတဂူစန္းလပမာ ခ်မ္းျမသာယာ ရွိၾကပါေစ

ဆရာေတာ္၏ တရားေတာ္မ်ားက ဒီမွာ

ဆရာေတာ္ရြတ္ဖတ္သရဇၥ်ာယ္ထားေသာ ပရိတ္တရားေတာ္ သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး တည္ေဆာက္မည့္ “အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ သီတဂူ၀ိပႆနာကမၼ႒ာန္းဌာန”ပုံစံျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္သာသနာမွာ “ဓားမကူးဆရာေတာ္”ဟု နာမည္တြင္ခဲ႔သည့္ ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး သီတင္းသုံးခဲ႔သည့္ စစ္ကုိင္းေတာင္႐ုိး, ေတာင္ဖီလာေခ်ာင္အနီးမွာ တည္ေဆာက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ သာသနာျပဳလုပ္ငန္းအတြက္ သာဓုေခၚႏုိင္ရန္ တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ ----------Well-done---------- ။။။ပုံႀကီးၾကည့္ရန္ ပုံေပၚကလစ္ပါ။။။

ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္

ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္၏ တရားေတာ္မ်ားက ဒီမွာ

--------------------- -------ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ေဟာၾကားထားတဲ႔------- နိဗၺာန္အေၾကာင္းတရားေတာ္

လယ္တီေတာ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ -၇-ေန႔ ဘုရားရွိခုိး

မူရင္း ၇-ေန႔ ဘုရားရွိခုိက ဒီမွာ

၇-ေန႔ ဘုရားရွိခုိး ကဗ်ာမ်ား

............ပိဋကတ္ အစြယ္ေထာင္လွ်င္ ............ တစ္ပိုင္းေၾကာင္ က်က္စာရံုႏွင့္ ခက္ပါလွ သေဘာဉာဏ္ ထက္မာန အေျပာသန္တယ္၊ ေဒါသမာန္ထူပြား။ ေစာဒကတုဖက္လာလွ်င္ သူ႔ထက္ငါ ျငင္းတဲ့လူစား။ ဘုရားေဟာ ျမတ္ဓမၼကၡခန္ကို တတ္ေလဟန္ေယာင္၀ါး, ပရမတ္ျပန္ အေၾကာင္သမားေတြတို႔ ေထာင္လႊားၾက သူ႔ထက္ငါ, အသိဉာဏ္တစ္ထြာေလာက္ကယ္ႏွင့္ ညာမေထာက္ ေဟာတတ္လွပါ။ ပရိတ္သတ္ ေထာမနာေအာင္ ေစာဒနာဉာဏ္ အေထာက္ေတြႏွင့္ ကန္အေၾကာက္ အတင္းမေရွာင္ ျငင္းၾကလူ႔ေဘာင္၊ ပိဋကတ္အစြယ္ေထာင္လွ်င္၊ အပါယ္ေဘာင္ ဆင္းရလိမ့္ေလး။ ။ (ေက်းဇူးေတာ္ရွင္လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး) ------------------------------------ ေနာက္ဘ၀ ယုံၾကည္ရင္ေတာ႔ ေရွာင္သင္႔ ျပဳသင္႔ ခြဲျခားသင္႔တယ္၊ မယုံၾကည္ရင္ေတာ႔ လုပ္ခ်င္ရာကုိသာ လုပ္, ဒါေပမယ္႔ လမ္းႏွစ္သြယ္နဲ႔ ရင္ဆုိင္ေတြ႕ၾကဳံ လာရင္ေတာ႔ မလြဲႏုိင္တဲ႔လမ္းကုိ လုိက္ပါ။ (ဆရာေတာ္ဦးဇနကာဘိ၀ံသ) ---------------------------------- သင္-ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ အထင္မႀကီးနဲ႔၊ သတၱေလာကႀကီးထဲမွာ ကုိယ္႔ထက္သာတဲ႔ သတၱ၀ါေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနတယ္။ (ဆရာေတာ္ဦးဇနကာဘိ၀ံသ) ------------------------------------ ယခုလက္ရွိ အခ်ိန္ထက္ ေကာင္းေသာအခ်ိန္မရွိ လက္ရွိအခ်ိန္ကို နိဗၺာန္အထိ အက်ိဳးရွိေအာင္ အသံုးခ်ပါ။ (မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး) ------------------------------------ မေကာင္းကြက္ကိုသာ ၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္ ေပါင္းႏိုင္စရာပုဂၢိဳလ္မ႐ွိ၊ ေကာင္းကြက္ကိုသာ ၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္ မေပါင္းႏိုင္စရာပုဂၢိဳလ္မ႐ွိ ---------------------------------- -------“အနႏၱသူရိယ”------- သူတည္းတစ္ေယာက္၊ ေကာင္းဖုိ႔ေရာက္မူ၊ သူတစ္ေယာက္မွာ၊ ပ်က္လင္႔ကာသာ၊ ဓမၼတာတည္း။ ေရႊအိမ္နန္းႏွင္႔၊ ၾကငွန္းလည္းခံ၊ မတ္ေပါင္းရံလ်က္၊ ေပ်ာ္စံရိပ္ျငိမ္၊ စည္းစိမ္မကြာ၊ မင္းခ်မ္းသာကား၊ သမုဒၵရာ၊ ေရမ်က္ႏွာထက္၊ ခဏတက္သည့္၊ ေရပြက္ပမာ၊ တစ္သက္လ်ာတည္း။ ၾကင္နာသနား၊ ငါ႔အားမသတ္၊ ယခုလႊတ္လည္း၊ မလြတ္ၾကမၼာ၊ လူတကာတုိ႔၊ ခႏၶာခုိင္က်ည္၊ အတည္မၿမဲ၊ ေဖာက္လႊဲတတ္သည္၊ မခၽြတ္စသာ၊ သတၱ၀ါတည္း။ ရွိခုိးေကာ္ေရာ္၊ ပူေဇာ္အကၽြန္၊ ပန္ခဲ႔တုန္၏၊ ခုိက္ၾကဳံ၀ိပါက္၊ သံသာစက္၌၊ ႀကိဳက္လတ္တြန္မူ၊ တုံ႔မယူလုိ၊ ၾကည္ညိဳစိတ္သန္၊ သခင္မြန္ကုိ၊ ခ်န္ဘိစင္စစ္၊ အျပစ္မဲ႔ေရး၊ ခြင္႔လွ်င္ေပး၏၊ ေသြးသည္ အနိစၥာ၊ ငါ႔ခႏၶာတည္း။

ယခုအခါ ဆရာေတာ္သည္ --------0000---------- သီတဂူဗုဒၶ၀ိဟာရေက်ာင္းတြင္ ေရႊစည္းဂုံေစတီ ပုံစံတူ တည္ထားပူေဇာ္ရန္အတြက္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ၊ တကၠဆက္ျပည္နယ္သုိ႔ ေရာက္ရွိေနပါသည္။ --------0000---------- သီတဂူစန္းလပမာ ခ်မ္းျမသာယာ ရွိၾကပါေစ

ဆရာေတာ္၏ တရားေတာ္မ်ားက ဒီမွာ

ဆရာေတာ္ရြတ္ဖတ္သရဇၥ်ာယ္ထားေသာ ပရိတ္တရားေတာ္ သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး တည္ေဆာက္မည့္ “အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ သီတဂူ၀ိပႆနာကမၼ႒ာန္းဌာန”ပုံစံျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္သာသနာမွာ “ဓားမကူးဆရာေတာ္”ဟု နာမည္တြင္ခဲ႔သည့္ ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး သီတင္းသုံးခဲ႔သည့္ စစ္ကုိင္းေတာင္႐ုိး, ေတာင္ဖီလာေခ်ာင္အနီးမွာ တည္ေဆာက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ သာသနာျပဳလုပ္ငန္းအတြက္ သာဓုေခၚႏုိင္ရန္ တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ ----------Well-done---------- ။။။ပုံႀကီးၾကည့္ရန္ ပုံေပၚကလစ္ပါ။။။

ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္

ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္၏ တရားေတာ္မ်ားက ဒီမွာ

--------------------- -------ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ေဟာၾကားထားတဲ႔------- နိဗၺာန္အေၾကာင္းတရားေတာ္

“နမာမိ ဇိနံ”“အဟံ ပူေဇမိ ဒီပံဥၥ ပုပၹဥၥ” “ဇိတံ ေမ”